Baron ac›yla ye¤enine bakt›. Sonra öfkeyle ba¤›rd›.
— Senin gözlerin kör olmufl, kulaklar›n sa¤›r! Do¤du¤un ül-
keyi hor görüyorsun! Atalar›n›n eski ve dürüst geleneklerinden
utan›yorsun. Günün birinde bu yapt›klar›na piflman olacaks›n.
fiimdi hor gördü¤ün çoban havalar›n› bile özleyeceksin. E¤er
istiyorsan git, onlara ruhunu sat. Onlardan toprak al ve ken-
di topraklar›nda özgür yaflayaca¤›n yerde, bir prensin ufla¤›
ol.
Baron, bu sözlerden sonra yerinden kalk›p pencerenin önü-
ne gitti. ‹sviçre’nin ucu bulutlara de¤en da¤lar›, yemyeflil ot-
laklar› gözlerinin önünde uzan›yordu. Bir süre sessizce bu gö-
rüntüyü izledi. Sonra Rudenz’e dönerek son bir umutla konufl-
tu.
— Yapma Uli! Kendine yaz›k edersin. Altdorf’a gitme.
Kendinden olanlar›n yan›nda kal! Vatan›n›n kutsal davas›n› b›-
rakma. Ben soyumun sonuncusuyum. Ad›m benimle sona eri-
yor. Ailemizin soylu gelene¤ini sen sürdür.
— Avusturya’ya bofluna karfl› koyuyoruz. Bütün dünya onun.
Biz tek bafl›m›za dik kafal›l›k ederek ne kazanaca¤›z? Pazar-
lar, mahkemeler, ticaret yollar› hep onun. ‹mparatorluk bizi
Avusturya’ya karfl› koruyamaz. Böyle zamanlarda güçlü bir
öndere ba¤lanmak en iyisidir. ‹mparatorlu¤a yap›lan hizmet-
ler zamanla unutulur. Ama güçlü bir öndere hizmet etmek,
gelecek için tohum ekmek demektir.
— Sen o kadar m› ak›lland›n?Özgürlük için dövüflen soy-
lu atalar›ndan daha m› ilerisini görüyorsun? Sen ülke ne du-
rumda bilmiyorsun. Git Luzern’e de bir sor neler oluyor?
Avusturyal›lar bütün ülkeyi zorbal›klar› alt›nda inletiyorlar.
Otlaklar›m›zdaki kuzular›m›z›, tarlalardaki öküzleri al›yor, or-
manlar›m›zda bize av yasa¤› koyuyorlar. Daha da art›racak-
33
Wilhelm Tell'in Ülkesi 28/03/2008 17:11 Page 33
