Kaptan:
– Sizi dinliyorum mösyö, dedi.
– Dostumuz Barbicane, mermisinin do¤ruca Ay’a gidece-
¤ini san›yor de¤il mi? Dostumuz Nicholl de, bunun Ay’a gide-
meyece¤ini, yere inece¤ini iddia ediyor, öyle de¤il mi?
Kaptan gür sesiyle:
– ‹ddia de¤il mösyö, bundan eminim, diye konufltu.
Maston, hiç ses ç›karmadan bu iflin nereye varaca¤›n›
merak ediyordu.
Michele Arden tatl› bir sesle:
– Öyleyse baylar, her ikisi için de korkulacak bir tepki kal-
mad›¤›na göre Kaptan Nicholl de t›pk› Barbicane gibi benim-
le Ay’a gidiyor. Kabul mü?
Her ikisi de bu öneriyi kabul ettiklerini söylediler. Bunun
üzerine Michele Arden, her ikisinin ellerini tutup birlefltirdi.
– Yaflas›n oldu bu ifl, diye ba¤›rd›.
Kaptanla Barbicane kol kola girdiler. Maston:
– Do¤rusu çok ac›kt›m, dedi.
Michel Arden:
– Ben en az›ndan senin kadar ac›kt›m, dedi. Hepimiz gü-
zel bir yeme¤i hak ettik.
* * *
Michele Arden’in o günkü giriflimiyle büyük bir felâketin
159
