bunu izledi. Ard›ndan Ay, yusyuvarlak belirince sessizlik bo-
zuldu. Sa¤dan soldan, “Yaflas›n, Ay göründü... Ay göründü...”
sesleri yükseldi. Çok kimse sevinç içinde birbirine sar›l›yor,
z›pl›yor, dans ediyordu. Kimileri bafl›ndaki flapkay› havaya
at›yor, kimileri de belindeki tabancas›n› çekmifl, durmadan
atefl ediyordu.
Ay, bütün bunlardan habersiz a¤›r a¤›r yükseliyor, yeryü-
zündekileri sevecen bir annenin gülüflüyle selâml›yor gibiydi.
Durmadan yükseliyor, yükseliyordu.
Bu s›rada, gözü pek üç yolcu ortal›kta belirdi. Onlar›n gö-
rünmesi, halk›n coflkunlu¤unu daha da art›rd›. Az önce Ay’›n
görünmesiyle bafllayan flamata, flimdi belki on kat fazlas›yla
sürüyordu. fiimdi ba¤›ranlar Ay için ba¤›r›yorlard›, insanl›¤›n
büyük girifliminin baflar›s› için ba¤›r›yorlard›.
Coflkunluk, bir an hep bir a¤›zdan söylenen ulusal marfla
dönüfltü. Sesler dalga dalga gökyüzüne yükseldi.
Marfl bitince, ortal›¤› büyük bir sessizlik kaplad›. Orada
toplanan yüz binlerce insan, sanki birdenbire yok oluvermiflti.
Bütün do¤a soluk almaktan korkar gibi susuyordu. Bu büyük
sessizlikte, yüz binlerce insan›n nabz›n›n atmas› duyulabili-
yordu, denebilir.
Heyecan doruk noktas›na varm›flt›. Herkes tek bir kalp gi-
bi at›yor, tek bir düflüncede birlefliyor; hep birlikte ayn› heye-
can› yafl›yordu.
Ay yolculu¤u bafll›yordu. Ay yolcular›, yanlar›ndaki görev-
lilerle birlikte lâv y›¤›nlar›n›n oluflturdu¤u genifl duvarlar› afl›p
176
