ra, çaresiz parma¤›yla yazmaya koyuldu. Fakat ne yaz›k ki
bu onun ifline yaramad›; çünkü parma¤› tahtan›n üzerinde
hiç iz b›rakm›yordu.
Kral emretti:
– Kâtip! Suçlamay› oku!
Bunun üzerine Beyaz Tavflan, borazan›n› üç kez öttü-
rüp elindeki k⤛d› açt› ve okudu:
Kalplerin kraliçesi,
Kek yapt›rd› bütün yaz,
Saray›n kâhyas›,
Hep çald› ondan az az.
Kral jüriye dönerek:
– Haydi karar›n›z› verin, dedi.
Beyaz Tavflan telâflla at›ld›:
– Daha de¤il, henüz de¤il! Ondan öncelikli birçok fley
var.
Bunun üzerine Kral:
– Birinci tan›¤› ça¤›r›n, diye emretti.
Beyaz Tavflan, borusunu yine üç kez çald›.
– Birinci tan›k, diye ba¤›rd›.
Bu, fiapkac›’yd›. Bir elinde çay fincan›, öbür elinde te-
reya¤l› bir dilim ekmek tutarak içeri girdi:
– Majesteleri, bunlar› da getirdi¤im için beni affetsinler.
Buraya ça¤r›ld›¤›mda, henüz kahvalt›m› bitirmemifltim.
– Bitirmifl olman gerekirdi. Ne zaman bafllad›n?
fiapkac›, kendisini mahkemeye kadar getiren Mart Tav-
flan›’yla F›nd›k Faresi’ne bakarak yan›t verdi:
71
