kalm›flt›. Ald›¤›m haftal›k, karn›m› doyurmama bile yetmiyor-
du. ‹fli b›rakmaya karar verdim. Peggotty’ye mektup yaz›p
büyük halam Betsy’nin adresini yazmas›n› ve biraz da borç
para göndermesini istedim. Paray› göndermiflti. Mektubunda
büyük halam›n Dover (Dov›r) yak›nlar›nda oturdu¤unu, ancak
adresini tam olarak bilmedi¤ini yaz›yordu.
Hafta sonunda, Dover’a gitmek üzere yola ç›kt›m. Ancak,
daha yolun bafl›nda bafl›ma kötü bir ifl geldi. Sand›¤›m› Do-
ver arabalar›na kadar tafl›mas› için verdi¤im delikanl›, hem
sand›¤› hem de param› al›p kaçt›. Cebimde üç buçuk peni
kalm›flt›. Dover’a ancak yürüyerek gidebilirdim. Yola ç›kt›m.
Hava karar›rken; yolumun üzerindeki ilk kasabada, paltomu
bir eskiciye yok pahas›na satt›m. Mevsim yaz oldu¤undan
ona gereksinimim yoktu.
Geceyi nerede geçirece¤imi düflünürken, eski okulumun
yak›n›nda oldu¤umu ayr›msad›m. Arka bahçesindeki saman
y›¤›n› üzerinde uyuyabilirdim. Orada yatarken, düflümde hep
arkadafllar›m› gördüm.
Sabah çan›yla uyan›p yola koyuldum. Hava karar›ncaya
kadar yürüyor; geceyi aç›k havada uyuyarak geçiriyordum.
Ceketimi de satm›flt›m. Alt›nc› gün Dover’a ulaflt›m. Giysile-
rim toz toprak içindeydi. Ne param ne de umudum vard›. Bü-
yük halam› kimse tan›m›yordu. Sonunda, bir arabac›:
– Bayan Trotwood mu? O sert, aksi kad›n› m› soruyor-
sun? dedi.
36
