– Centerbury’de kald›¤›n sürece buray› evin bil, dedi.
Agnes’i yaln›z bulaca¤›m› sanarak yukar› ç›kt›m. Bayan
Heep oradayd›. Bizi bir an bile yaln›z b›rakmad›. Yemekte de
her davran›fl›m›z› izledi.
Onu gözalt›nda tutuyorlard›. ‹yice bunalm›flt›m. D›flar›
aç›k havaya ç›kt›m. Az sonra Uriah arkamdan yetiflti:
– Sizinle yürümeme izin verirsiniz san›r›m.
– Yaln›z yürümek istiyordum. Hep ayn› kiflilerle oturmak-
tan s›k›ld›m.
– Annemden mi yak›n›yorsunuz?
– Evet. Agnes’i neden gözalt›nda tutuyorsunuz? O benim
kardeflim say›l›r. Ben bir baflkas›yla niflanl›y›m.
Uriah, yemekte nefleliydi. Sonunda, üç erkek kalm›flt›k.
Onun önerisi üzerine flarap içtik. Tan›d›klar›n ve birbirimizin
onuruna kadehler kald›rd›k. Uriah, sözü Agnes’e getirdi.
Onun kocas› olmaktan ne kadar onur duyaca¤›n› söyledi.
Bay Wickfield, bunu duyunca öyle fliddetle ba¤›rd› ki, Uriah
sapsar› kesildi.
– Agnes’le evlenmeyi istemek, her erkek kadar benim de
hakk›m. Neden bu kadar tepki gösterdiniz, anlayam›yorum.
Bay Wickfield’i yat›flt›rmaya çal›fl›yordum. Uriah’›n, böy-
lesine bir ç›k›fl ummad›¤› belliydi. Wickfield:
– Onun u¤runa ünümü, rahat›m›, yuvam› b›rakt›m. fiimdi
de bana iflkence yap›yor.
– Sizin ad›n›za ben korumaya çal›flt›m bütün bunlar›.
68
