DORA’NIN HASTALI⁄I
Yazd›¤›m roman› bitirdim. Yay›mland›¤› zaman be¤enildi.
Gazetelerde, dergilerde övgü dolu de¤erlendirmeler ç›kt›.
Böyle olaca¤›n› biliyordum. Çünkü, yazar›n ilk elefltirmeni
kendisidir.
Evlili¤imiz mutlu bir flekilde sürüyordu. Bafllang›çtaki ba-
z› ufak tefek anlaflmazl›klar, zamanla çözümlenmiflti. ‹kinci
y›l›n ortalar›nda, Dora hastaland›. Doktorlar, hastal›¤›n›n ne
oldu¤unu anlayamad›lar. Durmadan zay›fl›yor, güçten düflü-
yordu. Bir süre sonra, kendi kendine yataktan kalkamaz du-
ruma geldi. Sabahlar› kuca¤›mda afla¤› indiriyor, akflamlar›
yata¤›na ç›kar›yordum. Halam, iyi bir hasta bak›c› gibi ard›n-
dan flal›n›, yast›¤›n› tafl›yor, onu rahat ettirmek için elinden ne
gelirse yap›yordu. Dick’in ifliyse, flamdan tafl›makt›.
77
