Evleneli bir y›l olmufltu. Yaz›lar›m dergilerde sürekli ya-
y›mlan›yordu. Roman yazmaya bafllam›flt›m. S›k›ld›kça ev-
den ç›k›p dolafl›yordum. Bir akflam Streerforth’lar›n evinin
önünden geçerken hizmetçisi karfl›ma ç›kt›; Bayan Rosa’n›n
benimle konuflmak istedi¤ini söyledi. Bayan Steerforth’un
sa¤l›k durumunu sordum. ‹yi de¤ilmifl.
‹çeri girince oturmad›m.
– Benimle konuflmak istiyormuflsunuz, Bayan Rosa Dart-
le (Roza Dart›l).
– Sak›ncas› yoksa söyler misiniz; k›z bulundu mu?
– Hay›r.
Bayan Rosa, Emily’nin Steerforth’un yan›ndan da kaç-
m›flt›¤›n› söyledi. Sonra, mutfa¤a gidip uflak Littimer (Liti-
mer)’i ça¤›rarak:
– K›z›n nas›l kaçt›¤›n› anlat, dedi.
– Bay Steerforth, Bayan Emily’yle kaçt›ktan sonra Avru-
pa’da kent kent dolaflt›lar. Bayan Emily’nin ara s›ra dalg›nlafl-
t›¤› oluyordu... ‹çin için üzüldü¤ü belliydi. Bir gün Napoli’de,
Bay Steerforth’un onu yaln›z b›rak›p birkaç günlü¤üne Lond-
ra’ya gitti¤i s›rada kaçt›. Engel olamad›m.
Ö¤rendiklerimi iletmek üzere Bay Peggotty’ye u¤rad›m.
Birlikte, Emily’nin nerede olabilece¤ini düflündük. Arkadafl›
Martha (Marta)’n›n yan›nda olabilirdi.
O gece, Martha’y› aramaya ç›kt›k. Blackfiars (Blekfiyars)
Köprüsü yak›nlar›nda, yaln›z yürüyen bir kad›n gördük. Bay
75
