gemi, Avustralya sahilinden befl mil uzakta garip bir cis-
me rastlam›flt›. Kaptan, önce bilinmeyen bir ada buldu-
¤unu sanm›flt›; fakat ans›z›n, yaklafl›k otuz metre yükse-
¤e f›flk›ran buhardan iki sütunu görmüfltü. O zaman,
gördü¤ü fleyin ada olmad›¤›n› anlam›fl, fakat ne oldu¤u-
nu da kestirememiflti.
Üç gün sonra, Avustralya sahillerinin yedi yüz mil
a盤›nda Colombus (Kolombüs) gemisinin tayfalar› da
ayn› fleyi görmüfllerdi. On befl gün sonra, iki gemi daha
Kuzey Atlantik’te ayn› fleye rastlad›. Her iki geminin kap-
tan› da bir ad veremedikleri bu cismin, yaklafl›k yüz met-
re uzunlu¤unda oldu¤unu söylüyorlard›.
20 Martta, New York’a döndüm. Ayn› gün, Moravia
(Moravya) adl› gemi, iki yüz otuz yedi yolcusuyla Atlan-
tik’i geçerken bilinmeyen bir cisimle çarp›flm›flt›. Gemi,
saatte on befl mil h›zla yol al›yordu. Denizin bu bölü-
münde hiç kayal›k yoktu. “Belki büyük bir bat›k gemidir,”
diye düflündüler, çarp›flman›n oldu¤u yeri dikkatle sap-
tay›p yollar›na devam ettiler.
Befl gün sonra, New York’a gelince, gemi dikkatle
gözden geçirildi. Omurgas›n›n bir k›sm›n›n k›r›l›p koptu-
¤u anlafl›ld›. E¤er tekne sa¤lam olmasayd›, içindekilerle
birlikte denizin dibini boylamas› iflten bile de¤ildi.
13 Nisanda, Scotia (Skotya) adl› baflka bir gemi, sa-
atte on üç mil h›zla Liverpool (Liv›rpul)’a do¤ru giderken;
saat sekizi on yedi geçe gemi hafifçe sars›ld›. Kaptan,
geminin dip taraf›n›n herhangi bir hasar görüp görmedi-
¤ini anlamak için afla¤›ya indi¤inde, bölmelerden birine
su doldu¤unu gördü. fianslar› vard›; öteki bölmeleri ka-
6
