Bu kez, duydu¤umuzun insan sesi oldu¤unu anla-
d›k. Conseil, flimdi yeni bir enerjiyle yüzmeye bafllam›fl-
t›. Yine ba¤›rd›; yan›t veren ses daha yak›ndan geliyor-
du ve tan›d›kt›. Fakat o s›rada, üçüncü kez suya batt›m.
Dibe do¤ru giderken sert bir fleye çarpt›m. Hemen
ona tutundum ve o fley beni su yüzüne ç›kard›¤› anda
bay›ld›m. Gözlerimi açt›¤›mda Conseil’i ve Ned Land’i
gördüm. fiaflk›nl›kla:
– Ned! diye f›s›ldad›m. Burada ne yap›yorsun?
– Denize düfltü¤üm zaman flans›m yard›m etti, ken-
dimi yüzen bir adada buldum.
– Ada m›?
– Belki ona dev bir canavar diyeceksiniz. Fakat ben,
flimdi niçin derisine z›pk›n›m›n ifllemedi¤ini biliyorum.
– Niçin?
– Çünkü Profesör, derisi demirden.
fiafl›rd›m. Üzerinde bulundu¤um yerden ileri do¤ru
t›rmand›m. Sudan ç›km›flt›m. Bulundu¤um yeri tekmele-
dim. Çok sertti; canavar veya ona benzer bir fley ola-
mazd›. Belki kabuklu bir yarat›kt›. Yere dokundum, düm-
düzdü. Gizin bir k›sm› çözülmüfltü: Canavar, büyük bir
denizalt›yd›.
* * *
16
