* * *
Üç ay Pasifik sular›nda dolafl›p durduk; ama balina-
lardan baflka bir fley görmedik. Gemicilerin de umudu
k›r›lm›flt›. Baz›lar›, koskoca Pasifik Okyanusu’nda bu
yarat›¤› asla bulamayaca¤›m›z› söylemeye bafllam›flt›.
Kaptan Farragut, bu yarat›¤› y›llarca aramaya gönül-
lüydü. Ancak gemi çal›flanlar›n›n duygular›n› da göz
önüne almas› gerekiyordu. 2 Kas›mda, üç gün daha
araflt›rmaya devam edilece¤ini ve bu süre içinde bir fley
bulunmazsa geri dönülece¤ini duyurdu.
Bu karar, herkesi sevindirmiflti.
‹kinci gece ben nöbet tutuyordum; yard›mc›m Con-
seil de yan›mdayd›.
– Bu sefere ç›kmamal›yd›k, dedim. Keflke Fransa’ya
dönseydik. Alt› ay önce Fransa’ya gitmifl olacakt›k.
– Siz de flimdiye kadar, Nebraska yolculu¤umuz
hakk›nda bir kitap yaz›p bitirirdiniz.
Biz böyle konuflmaya devam ederken Ned Land’in
sesi duyuldu. Heyecanla ba¤›r›yordu:
– Arad›¤›m›z fley, geminin sa¤›nda!
* * *
11
