bir adamd› bu. Yüzünde derin çizgiler vard›. Üzerindeki
giysiler paçavraya dönmüfltü.
Dantes yine sordu:
– Tanr› aflk›na, sen kimsin?
– Ben Rahip Faria (Farya),1807 y›l›nda Birleflik ‹tal-
ya hakk›nda yaz›lar yazd›¤›m için tutukland›m.
Rahip, Dantes’nin hücresini dolaflt›. Tünelin giriflini
inceledi.
– San›yorum, elinde alet yok. Bu tafl› yerinden çok
dikkatsizce ç›karm›fls›n.
Dantes flafl›rarak sordu:
– Ne yani, sizin aletleriniz var m›?
– Evet, kendi yapt›¤›m birkaç alet var. Ama bu aletle-
ri yapmam dört y›l sürdü. Bunlarla elli ayak uzunlu¤un-
da bir tünel açt›m. Ne yaz›k ki, hesaplar› yanl›fl yapm›-
fl›m. Senin hücrene ç›kt›m.
Dantes at›ld›:
– Baflka bir yöne tünel açabiliriz.
– Sen, bu ifli kolay m› san›yorsun? Ben, bu tüneli tam
üç y›lda kazd›m. Art›k gücüm kalmad›. Hem benim ya-
pacak çok iflim var. Yazaca¤›m ve okuyaca¤›m. “‹talya
ve Monarfli” adl› kitab›m› yazmay› yeni bitirdim.
– Size k⤛t, kalem ve mürekkep veriyorlar m›?
– Hay›r, onlar› da ben kendim yapt›m.
Dantes bu yafll› adama hayranl›kla bakt›.
– Siz bir dâhisiniz. Bu ola¤anüstü fleyleri bana ne
24
