Villefort mektuba bakarak:
– Bay Noirtier, Cop Heron Caddesi 13, Paris, diye
m›r›ldand›.
– Bu ad› tan›yor musunuz?
– Hay›r, tan›m›yorum. Kral›n sad›k kullar›, suikastç›-
lar› tan›mazlar.
– Suikast m›? Ama mektupta ne yazd›¤›n› bilmedi¤i-
mi size söylemifltim.
– Evet ama, adam›n ad›n› bilmen yeterli. Bu mektu-
bu kimseye gösterdiniz mi?
– Hay›r efendim.
Savc› mektubu aç›p okumaya bafllad›. Mektupta, Na-
polyon’un Fransa’ya dönece¤i ve krala karfl› haz›rlana-
cak gizli plânda savc›n›n babas›n›n alaca¤› görev bildi-
riliyordu.
Savc›n›n rengi atm›flt›. Aç›labilecek bir soruflturma-
da, Noirtier’nin o¤lu oldu¤u anlafl›l›rsa bütün gelece¤i
mahvolabilirdi. So¤ukkanl› olmaya çal›flarak, Dantes’ye
bu mektup yüzünden a¤›r bir ceza alabilece¤ini, bu du-
rumda onu serbest b›rakamayaca¤›n› bildirdi. Sonra
da, Dantes’yi kurtarmak için, mektubu yok edece¤ini
söyleyerek mektubu yakt›.
– Bana güvenebilirsiniz. Mektup art›k yok. Bu mek-
tubun varl›¤›n› bizden baflka bilen yok. Size baz› soru-
lar sorulursa sak›n bir fley söylemeyin. Her fleyi inkâr
edin. Üzgünüm, ama sizi akflama kadar burada tutmak
17
