s›’na bir paket teslim etti¤ini ve oradan da kendisine, Pa-
ris’e döndü¤ünde yerine ulaflt›r›lmak üzere bir mektup
verildi¤ini söyledi.
– Yapt›¤›m yanl›fl olabilir mi? Özellikle bir gemici için,
kaptan› taraf›ndan verilen son emrin yerine getirilmesi
kutsal bir görevdir.
– Hakl›s›n, sana inan›yorum Dantes. Elbe’den getir-
di¤in mektubu bana ver ve seni arad›¤›m zaman hemen
gelece¤ine söz ver. O zaman arkadafllar›n›n yan›na gi-
debilirsin.
– Yani flimdi serbest miyim efendim?
– Evet, ama önce mektubu bana vermelisin.
– O zaten sizde. Askerler alm›fllard›. Masan›z›n üze-
rinde duran k⤛tlar aras›nda.
– Zarfta yaz›l› olan adres neydi?
– Bay Noirtier (Nuartiye), Cop Heron (Kap Her›n)
Caddesi, 13, Paris.
Adresi duyan savc› y›ld›r›m çarpm›fla döndü. Titre-
yen elleriyle mektubu buldu. Dantes, savc›daki de¤iflik-
li¤in fark›na varm›fl, ama nedenini anlayamam›flt›. Zaten
anlayabilseydi, kötü yazg›s›na lânet okurdu. Çünkü zar-
f›n üstünde, savc›n›n babas›n›n adresi yaz›l›yd›. Ville-
fort’un babas›, Napolyon’un en iyi yard›mc›lar›ndan bi-
riydi; oysa o, kral yanl›s›yd›. Ç›karlar› u¤runa babas›n›
terk etmekten çekinmeyerek kral yanl›s› olmufl, ad›n› bi-
le de¤ifltirmiflti.
16
