– Bize gelmedi.
Bayan Thatcher’›n yüzü sapsar› kesildi. O s›rada yanla-
r›ndan geçen Polly teyze:
– Günayd›n Bayan Thatcher, Bayan Harper. Benim Tom
ortalarda görünmüyor. Gece sizlerden birinde kald› san›r›m,
dedi.
Bayan Thatcher’›n rengi biraz daha sarard›. Çok bitkin gö-
rünüyordu. Bafl›n› “Hay›r” anlam›nda sallad›. Bayan Harper
da, Tom’un kendilerinde kalmad›¤›n› söyledi. fiimdi, Polly tey-
ze de kayg›lanm›flt›. Pikni¤e kat›lanlara ayr› ayr› soruldu. ‹ki
çocu¤un gemide olup olmad›¤›n› kimse söyleyemedi. Hava
kararm›fl, çocuklar tamam m› de¤il mi diye kimse araflt›rma-
m›flt›. Gençlerden biri, çocuklar›n hâlâ ma¤arada olabilece¤i-
ni söyleyince, Bayan Thatcher bay›ld›. Polly teyze a¤lamaya
bafllad›. Bir yandan da, kad›nca¤›z› ay›ltmaya çal›fl›yordu.
Birkaç dakika sonra, Cardiff Tepesi olay› önemini yitirmifl-
ti. ‹ki yüz kadar kifli ma¤aran›n yolunu tuttu. Köy boflalm›fl gi-
biydi. Bu olay yüzünden Bayan Thatcher da, Polly teyze de
ç›lg›na dönmüfllerdi.
O gün ö¤leden sonra ve bütün gece ma¤ara arand›.
Welshman baba ortal›k a¤ar›rken eve döndü. Giysileri çamur
ve mum lekesi içindeydi. Huck hâlâ uyuyordu. Atefli vard›.
Ö¤leye do¤ru, ma¤araya gidenlerden baz›lar› uykusuzluk
ve yorgunluktan bitkin bir durumda geri döndüler. Duvarlar-
dan birinde “Becky ve Tom” yaz›s›na rastlam›fllard›. Yarg›ç
117
