s›ndan kofltu. K›l›c›n› ona do¤rulttu. Bu s›rada hanc›yla
birlikte d›flar› ç›kan iki adam, D’Artagnan’› tutup yakala-
mak istediler. D’Artagnan, kendini savunmak için dönün-
ce adam ba¤›rd›:
– fiunu doru at›n›n üzerine bindirin de, defedin bu-
radan!
D’Artagnan karfl›l›k verdi:
– Gidece¤im, ama seni öldürdükten sonra!
Ayn› zamanda da kendini elden geldi¤ince koruya-
rak, üç düflman›yla birden dövüflmeye bafllad›. Bu çok
zordu; ama o, düflmanlar›n›n karfl›s›nda gerilemedi.
Sonunda k›l›c› ikiye bölündü. Bir darbe de, aln›na yi-
yince yere y›k›ld›.
‹flte o zaman, insanlar her taraftan kofla kofla gelme-
ye bafllad›lar. Hanc› korku içindeydi. Hizmetçilerinin yar-
d›m›yla yaral›y› mutfa¤a tafl›d›. Yaralar›n› sard›rd›.
Yabanc› adam, yine pencerenin önündeki yerini ala-
rak, hanc›y› ça¤›rd›. Yaral›n›n durumunu sordu.
Hanc›, yaral›n›n iyileflmekte oldu¤unu; bir ara cebine
vurarak M. Tréville’in onlardan hesap soraca¤›n› söyle-
di¤ini belirtti.
Yabanc› flafl›rarak:
– Tréville mi? Cebinden bir fley ç›kt› m›?
– Evet ç›kt›, mühürlü bir mektup. Ama yine cebine
koydum.
Yabanc›, bir iki saniye düflündükten sonra:
11
