D’Artagnan’›n gelip kendini tan›tt›¤› gün, silâhflorlar›n
say›lar› her zamankinden daha fazlayd›. Kimileri konu-
fluyor, kimi tart›fl›yor, kimisi de oyun oynuyordu.
Merdivenin üstüne var›nca orada kendisini durdurdu-
lar. Dört silâhflor k›l›çlar›n› çarp›flt›rarak vakit geçiriyor-
du. ‹çlerinden biri elinde k›l›c›, öteki üçünün ç›kmas›n›
önlüyor ya da önlemeye çal›fl›yordu. Bunlar, inan›lmaz
bir h›zla ilerleyip gerileyerek çarp›flmay› sürdürüyorlard›.
D’Artagnan önce, k›l›çlar›n›n sahte oldu¤unu sand›. Ama
biraz sonra, silâhlar›n›n hem oldukça sivri hem de iyice
keskin olduklar›n› fark etti. Üstelik küçük ama derin yara-
lar da aç›yorlard›. Her kan ak›fl›nda, hepsi gülüflüyordu.
‹çlerinde en usta olan›, merdivenin bafl›nda bulunan-
lar›yd› herhâlde.
On, on iki silâhflor bu dört adam› çevirdiler. D’Artag-
nan flaflk›nl›ktan yürümeyi b›rak›p onlar› izlemeye bafl-
lad›. Ama onu orada gördüler ve ne istedi¤ini sordular.
D’Artagnan kendisini tan›tarak, M. Tréville’in do¤du¤u
kentten geldi¤ini ve onu görmek istedi¤ini söyledi. Uflak,
D’Artagnan’a beklemesini bildirdi.
D’Artagnan yeniden çevresine bak›nd›. Toplulu¤un
ortas›nda çok iri yar› ve güçlü bir silâhflor, vard›. Giysile-
ri, genç adam›n dikkatini çekmiflti. Ceketi gök mavisiydi.
Oldukça y›pranm›flt›. Fakat bu ceketin üzerine bafltan
afla¤› alt›n ifllemeli çok güzel bir k›l›ç ask›s› geçirmiflti.
Ask› p›r›lt›lar saç›yordu. Ceketin üzerine giydi¤i k›rm›z›
16
