90
menli¤inin daha fazla geniflleyeme-
yece¤ini düflünüyordu. Bunu ger-
çeklefltirmedikçe de Rumeli ve Ana-
dolu topraklar›n› birlefltirmesi
mümkün görünmüyordu. Bu düflün-
cesi devflirme kökenli paflalarca des-
teklenirken Sadrazam Çandarl› Halil
Pafla’n›n bafl›n› çekti¤i Türk yöneti-
cilerce bunun bir giriflime dönüflme-
si engelleniyordu. Çandarl› düflün-
cesinde olanlar, yeni bir Haçl› seferi-
ne yol açaca¤› gerekçesiyle Bizans’›n
baflkentinin al›nmas›na fliddetle
karfl› ç›k›yorlard›. Bu tutumlar›, II.
Mehmet’de ihanet kuflkusu uyand›-
r›yor, Türk beylerinin yönetimdeki
sonlar›n› da haz›rl›yordu. II. Meh-
met, bütün bu geliflmelere karfl›n ‹s-
tanbul’un fethine ön haz›rl›k olarak,
‹stanbul Bo¤az›’n› denetim alt›nda
tutmak amac›yla Rumelihisar›’n› in-
fla ettirdi. Yeni bir donanma kura-
rak, genifl çapl› toplar döktürdü.
1453 y›l›na girildi¤inde ‹stanbul’un
runda kald›. Babas›n›n ölümü üzeri-
ne, 18 fiubat 1451’de Edirne’de ikin-
ci kez tahta ç›kt›. ‹stanbul’u alma
düflüncesi do¤rultusunda planlar
yaparken öte yandan otoritesini pe-
kifltirmeye çal›flt›. Cülus bahfliflini
bahane ederek ayaklanan yeniçeri-
leri, Buçuktepe Olay›’n›n intikam›n›
al›rcas›na sert yöntemlerle cezalan-
d›rd›. Ard›ndan Yeniçeri Oca¤›’n›
güçlendirmeye yönelik yenilikler
gerçeklefltirdi. II.
Mehmet, Avrupa
ve Asya’y› bir-
lefltiren kültür
merkezi ‹stan-
bul’u almadan
Osmanl›
ege-
F a t i h ’ i n “ fi a h i ” a d l › t o p
v e o r d u s u i l e ‹ s t a n b u l ’ a
y ü r ü y ü fl ü
Fetihten önce
‹stanbul’un
bilinen
eski
bir haritas›
