332
• olan biten:
1.
Olan›n hepsi.
Olan biten bu.
2.
Geliflen olaylar.
Olan› biteni bana bildir.
• Olan oldu:
Art›k yapacak bir fley kalmad›, anlam›na gelir.
Olan oldu, bundan sonras›n› düflün.
• oldubittiye getirmek:
Bir ifli, geri dönülmesi güç ya da olanaks›z bir duruma
sokmak.
Adam ifli oldubittiye getirdi.
• oldum bittim (oldum olas›):
Kendimi bildi¤imden beri.
Oldum bittim ütü yapmay› sevmem.
• oldu olacak:
Art›k çekinilecek bir fley kalmad›, anlam›nda kullan›l›r.
Oldu olacak, çocuklar da gelsin.
• olmayacak duaya âmin demek:
Gerçekleflmesi olanaks›z ifllerle u¤raflmak.
Günlerdir olmayacak duaya âmin diyorsun.
• olup bittiye getirmek:
bk. oldubittiye getirmek.
• olup olaca¤›:
bk. alt›, üstü.
• olur olmaz:
1.
S›radan, rastgele (kifli.)
Olur olmaz kiflilerle arkadafll›k yapmamal›s›n.
2.
Gerekli olup olmad›¤› düflünülmeden söylenen (söz),
iyi ya da kötü olup olmad›¤›na bak›lmadan seçilen
(fley).
Olur olmaz sözler söyleyerek can›m› s›k›yor.
Deyimler/322-342 21/07/2010 21:01 Page 332
