– Jane, o zaman hemen evlenmeliyiz. Yar›ndan sonraya ne der-
sin?
– Nas›l istersen Edward, dedim. Ama flimdi eve gitme zaman›. Sa-
at neredeyse alt›, günefl bat›yor.
Eve dönerken bana garip bir fley anlatt›.
– Bu seni flafl›rtabilir can›m! diye bafllad›. Dinle, geçen pazartesi
çok üzgündüm. Çok da öfkeliydim. Yan›mda olman› istiyordum. Ayn›
zamanda da ölmüfl olmandan korkuyordum. Üzüntüm aras›nda üç kez
ad›n› söyledim; “Jane, Jane, Jane.” Sonra bir ses duydum; “Geliyorum!
Bekle beni!” diyordu. Biraz sonra ayn› ses, “Neredesin?” diye sordu.
Bunu aç›klayamam. Çok düflündüm. O s›rada, uykuda oldu¤umdan
eminim. Garip de¤il mi?
Bu öyküyü duydu¤umda, bir süre konuflamad›m. Fakat Edward’a
bir fley söylemedim.
* * *
94
