mad›¤›n› bilmem gerek. Ö¤reninceye kadar da, ‹ngiltere’den ayr›la-
mam.
St. John, so¤uk bir sesle:
– O zaman, Tanr›n›n sana yard›m etmesini umut etmekten baflka
bir fley yapamam Jane, dedi.
Benden, Mr. Rochester yüzünden nefret etti¤ini biliyordum.
– Affet beni, dedim. Seni incitmek istemiyorum. Fakat biz çok fark-
l› insanlar›z. Düflüncelerimiz, hiçbir zaman uyuflmayacak. Lütfen, lütfen
affet beni. Seninle evlenemem. Lütfen, bu düflünceyi akl›ndan ç›kar.
– Hay›r, Jane. Unutamam. Bunu uzun zamandan beri düflünüyo-
rum. Hakl› oldu¤umdan eminim. Bunu yine konuflmal›y›z. Bir dahaki
sefere, yan›t›n›n de¤iflik olmas›n› dilerim, diyerek gitti. Beni asla anla-
mayacakt›.
* * *
84
