– Miss Eyre nerede? Ona hangi oday› verdiniz? Kuru bir odayd›
de¤il mi?
Yemek odas›na gitti¤imde ordayd›. ‹çeri girdi¤imi duymam›flt›. Mut-
lulukla:
– Güzel bir sabah Edward, dedim. Günefl yine parl›yor. Kahvalt›-
dan sonra yürüyüfle ç›kal›m m›?
– Minik kuflum geri döndü, diye hayk›rd›. Dün geceki hayal de¤ildi.
Evet, yürüyüfle ç›kar›z ve sen de bana her fleyi anlat›rs›n. Jane, bu an-
dan bafllayarak benim gözlerim sen olmal›s›n.
Günün büyük bölümünü, d›flar›da aç›k havada geçirdik. ‹kimiz de
çok mutluyduk. Sonunda, bir a¤ac›n alt›na oturduk.
– fiimdi Jane, dedi. Öykünü duymak istiyorum. Nerdeydin? Niye
beni ans›z›n b›rak›p gittin? Gitti¤ini anlad›¤›mda ölmek istedim. Bütün
‹ngiltere’yi arad›m; fakat seni hiçbir yerde bulamad›m.
Onu fazla üzmemeye çal›flarak, kötü yolculu¤umu ve Rivers’lar›
anlatt›m. St. John’dan söz ederken k›skand›¤›n› fark ettim; ama sonun-
da onu sevmedi¤imi anlad›.
– Art›k eskisi gibi olamam Jane, dedi. Benimle kalman› isteyemem.
Sen genç ve güzelsin, bense yafll› ve çirkin.
– Hay›r, de¤ilsin, diye hayk›rd›m. Sonsuza kadar seninle kalaca-
¤›m!
– Arkadafl gibi, de¤il mi? diye devam etti. Fakat benim istedi¤im bir
efl.
– Öyle mi efendim? diyerek gülümsedim.
– Tabi. Seçmeme yard›m eder misin? dedi.
– Seni en çok seven kad›n› seç, dedim. ‹çimden gülüyor, fakat cid-
dî görünmeye çal›fl›yordum.
– Beni en çok seven kad›n› seçece¤im! diye hayk›rd›. Sonra, usul-
ca sordu:
– Jane, benimle evlenir misin?
– Evet, efendim.
– Gerçekten mi?
– Evet.
93
