– Evlenmem mi? Kiminle?
– Yedi ad vard›: Kefl Prensi, yabanc› krallar›n o¤ullar› ve
büyük soylular.
Adlar›n her biri söylendikçe, Tua elini sall›yordu.
– Onu tan›m›yorum. Çok yafll›. fiiflman ve çirkin. Yabanc›
bir köpek! diyordu.
En sonunda sordu:
– Devam et! Baflka ad yok mu?
‹ki kad›n birbirine bakt›. Tua, Rames’in ad›n› duymay›
umuyordu. Bunun üzerine Asti flöyle dedi:
– Bu olamaz. Çok uzun zaman önce yap›lm›fl bir yasa, ai-
lemizin M›s›r krall›¤›na yaklaflmas›n› önlüyor. O¤lumun ölme-
sini ister misin Tua?
– Ben Firavun olunca, baz› konularda kendi yasam› koya-
ca¤›m. Halk bundan hofllanmazsa, baflka bir firavun bulmala-
r› gerekir.
– Bu düflünceyi gömmelisin; yoksa Rames alt›n tahtta yal-
n›z oturman› asla istemez. fiimdi onun için korkuyorum. Ona
bir zehir verilebilir. Bir m›zrak, kazayla onu vurabilir ya da ka-
zayla at›lm›fl bir ok onu öldürebilir; kimse de bunun nereden
geldi¤ini bilmez.
– E¤er bu olursa, öcümü al›r›m.
– Kalp bofl ve mezar kapal›yken, öç neye yarar çocuk?
– Bana Sabah Y›ld›z›, Amen’in k›z›, derler. Tanr› Amen be-
ni seviyordur. Yakarmam› duymas› ve bana güç vermesi, be-
nim için sevgili olan› korumas› gerekir. Anne, Tanr›lar›n kulak-
35
