135
M
• Mahkeme kad›ya
(*)
mülk de¤il.
Hiç kimse, bulundu¤u kamu görevinde yaflam›n›n sonu-
na kadar kalmaz. Gün gelir, ayr›l›r, o göreve baflkas› ge-
tirilir.
• Mal adama hem dost, hem düflmand›r.
Mal, kiflinin rahat bir yaflam sürmesini sa¤lar, insana iyi-
lik yapma olana¤›n› da verir. Bu nedenle mal, insan›n
dostudur. Mal, insan›n yoldan ç›kmas›na da neden olur.
Ayr›ca mal sahibinin mal›na gözünü dikenler vard›r. Ki-
mi zaman onu elde etmek için mal sahibine zarar bile
verilir. Bu bak›mdan da mal, insan›n düflman› say›l›r.
• Mal can› kazanmaz, can mal› kazan›r.
‹nsan, mal kazanaca¤›m diye sa¤l›¤›n› tehlikeye atma-
mal›d›r. Sa¤l›¤›n› korumak için de mal›n› harcamaktan
çekinmemelidir. Mal kazanmak, ancak sa¤l›kl› olmakla
mümkündür.
• Mal can›n yongas›d›r
(**)
.
‹nsan, mal›n› can›n›n bir parças› olarak görür. Bu ba-
k›mdan, mal›na zarar gelen bir kimse, can›na bir zarar
geliyormufl gibi üzüntü duyar.
(*) kad›:
Eskiden mahkeme baflkanlar›na verilen ad.
(**) yonga:
Kesilen, yontulan, rendelenen bir fleyden ç›kan parça.
12 Atasözleri10_131-151 21/07/2010 21:20 Page 135
