belli belirsiz bir fleyler hissetmeye bafllam›flt›. Yap›s›ndaki bir eksik-
lik olarak ortaya ç›k›yordu bu, açl›k gibi, bir a€r› gibi, tamamlanma-
s› gereken bir eksiklik. Bu ac› ve rahats›zl›k veren bir fleydi, ancak
yeni efendisinin elinin dokunufllar›yla huzur buluyordu. Böyle za-
manlarda sevgi onun için bir nefle kayna€› oluyor, vahfli ve heye-
can verici bir tatmin duygusu yarat›yordu. Ama insandan uzak ka-
l›nca, ac› ve s›k›nt› geri geliyor, içindeki eksiklik bir boflluk duygusu
gibi, devaml› içini kemiren bir açl›k gibi üzerine çörekleniveriyordu.
Beyaz Difl kendini bulma sürecindeydi. Yafl›n›n getirdi€i olgun-
luk ve yap›s›ndan kaynaklanan ac›mas›z kat›l›€a ra€men, do€as›
bir geliflme yoluna girmiflti. ‹çinde yepyeni duygular ve al›fl›lmad›k
dürtüler uyan›yordu. Eski davran›fl flekli de€ifliyordu. Eskiden ra-
hat olmaktan ve ac› çekmemekten hofllan›rd›, rahats›zl›ktan ve
ac›dan nefret ederdi, bütün davran›fllar›n› da buna göre ayarlard›.
fiimdiyse durum farkl›yd›. ‹çindeki bu yeni duygu nedeniyle efendi-
sinin hat›r›na zaman zaman ac› ve rahats›zl›€› tercih eder olmufl-
tu. Örne€in, sabah›n erken saatlerinde, yiyecek peflinde dolaflmak
ya da güvenli bir kuytuda uzanmak yerine efendisinin yüzünü gör-
me umuduyla kulübenin s›k›c› verandas›nda saatlerce bekliyordu.
Geceleri, efendi eve dönünce, parmaklar›n›n dostça dokunuflunu
hissetmek ve selamlama sözlerini duymak için kar›n içinde açt›€›
s›cak uyku yerinden ayr›l›yordu. Bu efendisinin yan›nda olmak,
onun taraf›ndan okflanmak ya da kasabaya giderken ona efllik et-
mek için etten bile vazgeçebiliyordu.
Hofllanman›n yerini sevgi alm›flt› art›k. Kendisine verilenleri
geri yans›t›yordu. Onun efendisi gerçek bir efendiydi; s›ms›cak ve
›fl›lt›l› bir sevgi efendisi; güneflin alt›nda bir çiçek nas›l açarsa,
onun ›fl›€›nda Beyaz Difl’in do€as› öyle gelifliyordu.
Ama Beyaz Difl duygular›n› göstermeyi beceremiyordu. Kendi-
si yeni ve de€iflik bir flekilde ifade etmeyi baflaramayacak kadar
yafll› ve sert yap›l›yd›. Yaflam› boyunca bir kez olsun havlamam›fl-
t›, efendisini bir hofl geldin havlamas›yla karfl›lamay› bundan sonra
da ö€renemezdi. Efendisini karfl›lamaya koflmazd›. Onu belli bir
89
