durum onu k›s›tl›yor, kiflisel özgürlük iste€ine engel oluflturuyordu.
Gerçi ona fiziksel bir ac› vermiyordu. Tersine, fiziksel bak›mdan
zevkli bir fleydi bu. Okflama hareketi yavafl ve dikkatli bir flekilde ku-
laklar›n›n diplerini s›vazlamaya dönüfltü ve duydu€u bedensel haz
biraz daha artt›. Ama hâlâ korkuyor, savunma konumundan ç›kam›-
yor, kestirilemeyecek bir kötülük beklerken, kâh eziyet çekerek, kâh
keyif alarak, iki farkl› duygu aras›nda gidip geliyordu.
“Vay can›na !” diye ba€›rd› Matt kulübeden ç›karken. Weedon
Scott’un Beyaz Difl’i sevdi€ini görmüfltü.
O an içinde bulunduklar› sessizlik bozulunca, Beyaz Difl ani-
den geri s›çrayarak, ona vahflice h›rlad›.
Weedon Scott kendini be€enmifl bir havayla gülümseyerek,
aya€a kalkt› ve Beyaz Difl’e do€ru yürüdü. Onunla yat›flt›r›c› bir ses-
le konufltu ama bu konuflmay› çok uzatmad›, ard›ndan elini yavafl-
ça Beyaz Difl’in bafl›na koydu ve yar›da kalan okflamas›na devam
etti. Beyaz Difl buna da katland›; bir yandan da kuflkulu bak›fllar›n›
kendisini okflayan adama de€il, kap›da duran adama dikmiflti.
“‹nanam›yorum Bay Scott” dedi Matt.
Beyaz Difl onun sesini duyunca yine h›rlad› ama bu kez uzun
huzur veren hareketlerle bafl›n› ve boynunun arkas›n› okflayan elin
alt›ndan kaçmad›.
Bu Beyaz Difl için sonun bafllang›c›yd›, eski yaflam›n›n ve nef-
retin egemenli€inin sonu. Önünde yepyeni, son derece hofl bir ya-
flam do€uyordu. Weedon Scott’un ona bunu sa€layabilmesi için
uzun boylu kafa yormas› ve sonsuz bir sab›r göstermesi gereke-
cekti. Beyaz Difl’inse tam bir devrim gerçeklefltirmesi gerekecekti.
‹çgüdü ile mant›€›n›n dürtülerine ve s›k›flt›rmalar›na ald›rmayacak-
t›; deneyimlerine bofl verecek, eski yaflam›n› yok sayacakt›.
O ana kadar bildi€i yaflamda flimdi buldu€u fleylerin hiçbirine
yer yoktu; üstelik flimdi kendisinin terk etti€i ne varsa hepsi ona
ters düflmüfltü. K›sacas›, hepsi düflünüldü€ünde, vahfli dünyay›
kendi r›zas›yla terk edip Boz Kunduz’u efendi kabul ediflinden bile
daha büyük bir de€iflimi baflarmas› gerekiyordu bugün. O zaman,
86
