nüp on ad›m ötede durarak iki adam› dikkatlice süzdü.
“Kaçmayacak m› sence?”, diye sordu yeni sahibi.
Matt omuz silkerek, “Kumar oynamaya de€er. Ö€renmenin tek
yolu bu.”
“Zavall› hayvan.” diye m›r›ldand› Scott ac›yarak. “Asl›nda onun
ihtiyac› olan fley biraz insanca flefkatten baflka bir fley de€il.” diye
ekledi kulübeden içeri girerken.
‹çeriden getirdi€i bir et parças›n› Beyaz Difl’e do€ru f›rlatt›. Ön-
ce bu etten birkaç ad›m geriye kaçan Beyaz Difl onu belli bir uzak-
l›ktan incelemeye bafllad›.
Scott, Beyaz Difl’e do€ru ilerleyerek, onunla yumuflak ve hafif
bir ses tonuyla konuflmaya bafllad›.
Matt hemen uyard›, “Elinize bir sopa alsan›z daha iyi olur.”
Scott bafl›n› sallayarak, Beyaz Difl’in güvenini kazanma çaba-
s›na devam etti. Beyaz Difl kuflkuya düflmüfltü. Bafl›na bir fleyler
gelmek üzereydi. Beyaz Difl kabararak h›rlamaya bafllad›, gözleri
tetikteydi ve kendini her fleye haz›rlam›flt›. Efendinin elinde sopa
olmad›€› için iyice yaklaflmas›na izin verdi. Efendinin eli kalkm›fl,
bafl›na do€ru yaklafl›yordu. Beyaz Difl elin alt›nda büzülüp siner-
ken, adamak›ll› gerildi. Burada bir tehlike ya da bir ihanet veya ona
benzer bir fleylerin kokusu vard›. O iyi tan›rd› insanlar›n ellerini, üs-
tünlük taslar ve can yakacak kadar kurnaz olurlard›. Zaten onun
kendine dokunulmas›na karfl› çok eskiden gelen bir tedirginli€i var-
d›. Daha tehditkâr bir tonda h›rlad›, daha çok sindi, ama el yaklafl-
maya devam ediyordu. Bu eli ›s›rmak istemiyordu asl›nda, içgüdü-
sü uyan›p doymak bilmez bir hayat açl›€› onu eline geçirene kadar,
bu dürtüye karfl› koydu.
Weedon Scott bir diflleme girifliminden kaçabilecek kadar h›zl›
oldu€una inan›yordu. Oysa Beyaz Difl’in ne kadar h›zl› oldu€unu,
kendisine sald›r›nca ö€renmifl oldu.
Scott, yaralanan elini geri çekip öteki eliyle s›ms›k› bast›r›rken,
flaflk›nl›kla hayk›rd›. Matt adam›n yan›na kofltu. Beyaz Difl büzüle-
rek geri geri giderken, tüyleri dikilmifl, diflleri f›rlam›fl, gözleri tehdit
81
