k›fllar›yla yaln›zca sevimli de¤il, oldukça da de¤erli bir köpe-
¤e benziyordu.
Bob, flöyle bir çevresine bak›nd›. Kimsenin kendisiyle ilgi-
lendi¤i yoktu. Biraz ilerisinde, ayakta duran zenciler gaz lâm-
balar›yla k›y›y› ayd›nlatmaya çal›fl›yorlar, eflya tafl›yanlara
yard›m ediyorlard›. Stewart’›n adaya getirdi¤i mallar boflalt›l›-
yordu. Herkesin yüzü denize dönüktü. Sahile vuran dalgalar,
henüz görünmeyen bir geminin limana yaklaflt›¤›n› haber ve-
rir gibiydi...
Bob, yine dikkatle Herbert’a bakt›. Köpe¤in görünüflü ve
hareketleri hofluna gitmiflti. Parlak beyaz tüylü, uzun sivri bu-
runluydu. Ifl›l ›fl›l gözleri vard›. Kesinlikle, iyi para ödeyen
zengin bir al›c›s› bulunurdu.
Bob oturdu¤u yerden aya¤a kalkt›. Köpe¤e bakt›. ‹ki gö-
zünü birden kapatarak ona gülümsedi.
Kafas›n› sallad› ve sahilde yürümeye bafllad›. Yavafl ya-
vafl lâmbalar›n ›fl›¤›ndan uzaklaflm›flt›. Sonra k›y›da dolafl›r-
m›fl gibi yapt›. Biraz ileride kuma çöktü, ayaklar›n› uzat›p
oturdu. Bekliyordu.
Kendi kendine konufluyordu:
– Hayvan, diyordu, bu hâliyle en az yüz dolar eder. E¤er
ben bunu kibar bir bayana yüz dolara satamazsam, taz›yla
teriyeri birbirinden ay›ramayan pis bir sarhofltan baflka bir
fley de¤ilim demektir...
Küçük tafllar üstünde z›play›p seken ad›mlar›n sesi, Bob’›
9
