– Kimsin? diye sordu.
Bob, önemsemeyen bir edayla:
– Ad›m›n ne gere¤i var? diye yan›t verdi. ‹leride duran bü-
yük gemiden geliyorum. Beni kay›¤›nla gemiye götürürsen
sana iki içimlik tütün veririm.
– On içimlik ver, bu ifl olsun, dedi içerideki ses.
– Befllik veririm, fazlas› olmaz. Haydi nazlan›p durma,
iflim acele...
– Keyfin bilir, on taneyi çok görüyorsan çekil git kap›mdan.
Seni kay›¤›ma almam.
Bob yan›t vermedi. Bir an sessizlik oldu.
Sonra alaca karanl›kta beliren gölge:
– Kabul mü? dedi.
Bob, bir kibrit çakt›.
Karfl›s›ndaki zencinin yüzü kuru ve burufl burufltu. Gözle-
ri çökmüfl gibiydi. Bir baca¤› yoktu. Elindeki kal›n sopaya bü-
tün gücüyle dayan›yordu.
– Ne oldu, dedi Bob. Bir kaza m› geçirdin?
Adam›n hiç keyfi kaçmam›flt›.
– Bir köpek bal›¤› azman› kendine güzel bir ziyafet çek-
mek istedi.
Sonra tek baca¤›n›n üstünde hafifçe sallanarak sözlerine
devam etti:
– Böyle oldu¤uma bakma, ben eski kurtlardan›m. Çoktand›r
tütün içti¤im yok. Bana on taneyi fazla görme. Haydi ikimizin de
14
