YEN‹ B‹R YAfiAM BAfiLIYOR
Londra’da arabadan inince Lincoln’s Han›’na gittim. Ha-
lam, Bay Dick’i bahçeyi korumas› için evde b›rak›p Janet’le
gelmiflti. Hemen konuya girdi:
– Hukukçu olmak ister misin?
– Düflündüm. Ama hukuk ö¤renimi çok pahal›.
– Trot, o¤lum; tek amac›m senin mutlu, erdemli, iyi yetifl-
mifl bir insan olman. Dick de öyle söylüyor. Geçmiflten söz et-
meyi sevmem. Belki babana ve annene daha iyi davranabilir-
dim. Seni toz toprak içinde, aç ve yorgun görünce yanl›fl›m›
anlad›m. Sen evime geldi¤inden beri, yaflant›m anlam ka-
zand›. Manevî o¤lum oldu¤una göre, mal›m mülküm sana ka-
lacak. Yar›ndan tezi yok, bu ifli çözümleyece¤iz.
Ertesi gün ö¤leye do¤ru, Spenlow (Spenlov) ile Workins
49
