ad›m geri çekildi.
– Sevgili o¤lum!
Yedi y›l›n özlemiyle birbirimize sar›lm›fl, hem a¤l›yor hem
gülüyorduk.
– Barkis çok sevinecek. Yan›na ç›kal›m, dedi.
Dad›mla kocas›ndan ayr›ld›ktan sonra Bay Peggotty’nin
tekneden bozma küçük evine gittik. Ziyaretimiz onu çok gurur-
land›rd›.
– Soylu arkadafl›n›zla bize onur verdiniz Bay David. Siz
girmeden önce, Emily ile Ham birbirlerini efl olarak seçtikleri-
ni söylüyorlard›, dedi.
O s›rada baflka odaya kaçan Emily’yi, Bay Peggotty’yle
gidip getirdik. Az sonra, içerde biz gelmeden önceki samimî
ortam yine oluflmufltu. Bunda, Steerforth’un büyük pay› var-
d›. Gece yar›s›na do¤ru onlardan ayr›ld›k. Steerforth:
– Söylediklerinde hakl›s›n. Evdekiler çok hofl insanlar.
Emily de çok güzel, dedi.
Yarmounth’a dönerken, Bay Peggotty’den ö¤rendi¤im
bal›kç› flark›lar›ndan birini söylüyorduk.
Yarmounth’ta iki hafta kald›k. Bir sabah halamdan mek-
tup ald›m. Londra’da, Lincoln’s (Linkolns) Han›’nda buluflup
seçece¤im meslek üzerine konuflmam›z› istiyordu.
Londra’ya gitmek üzere oradan ayr›l›rken, herkes üzüntü
içindeydi. Büyük bir kalabal›k taraf›ndan u¤urland›k.
* * *
48
