Orada bir hafta kald›m. Zaman çok çabuk geçmiflti. So-
nunda, Steerforth’la birlikte yola ç›kt›k. Bindi¤imiz posta ara-
bas› Yarmounth’a vard›¤›nda, Peggotty’yi görece¤im için çok
heyecanl›yd›m. Steerforth beni birkaç saat sonra arabac›
Barkis’in evinden alacak, birlikte Bay Peggotty’ye gidecektik.
Çocuklu¤umun geçti¤i bu kentin sokaklar›n›, flimdi çok
dar buluyordum. Cenaze giysileri ve gereçleri satan Bay Ho-
mer (Hom›r)’›n ifl yeri karfl›ma ç›k›nca, çekime kap›lm›flças›-
na içeri girdim. Beni tan›m›flt›.
– Arabac› Barkis’in efli neyiniz oluyor? dedi.
– Bayan Peggotty dad›md›.
– Bizde çal›flan bir yak›n› var onun. Çok yetenekli. ‹yi bir
terzi olacak.
– Ad› Emily mi?
– Evet. ‹çerde çal›fl›yor. ‹sterseniz gidip görüflün.
Pencereden bakmakla yetindim. Mavi gözlü, çok güzel
bir k›z olmufltu. Homer’a teflekkür ederek sevgili Peggotty’nin
evinin yolunu tuttum. Mutfakta yemek pifliriyordu. Sürekli
mektuplaflmam›za karfl›n, birbirimizi y›llard›r görmemifltik. ‹lk
bak›flta beni tan›yamad›.
– Bay Barkis evde mi? dedim.
– Evde yat›yor, romatizma a¤r›lar› bafllad›.
– Blunderstone’a yolcu tafl›yor mu?
– Bugünlerde çal›flacak durumda de¤il.
Bu kez yüzüme daha dikkatli bakt› ve flaflk›nl›ktan bir
47
