Dover’daki evine gidip halam, Bay Dick ve dad›mla öz-
lem giderdim. Geç saatlere kadar konufltuk.
– Centerbury’ye gitmeyi düflünüyor musun Trod? dedi
halam.
– Yar›n gidece¤im.
– Agnes dünyan›n en güzel, en iyi k›z›.
Sabah erkenden kalk›p Centerbury’ye gittim. Agnes’le
karfl›laflt›¤›m›zda ona coflkuyla sar›ld›m. Babas›n›n birkaç ki-
lometre ötede bir bahçe sat›n ald›¤›n›, zaman›n›n ço¤unu
orada geçirdi¤ini söyledi.
Bay Wickfield geldikten sonra, yeme¤i üçümüz birlikte
yedik.
– Baflar›lar›n› gördükçe çok mutlu oluyorum biliyor mu-
sun? dedi Agnes.
– Bunu sana borçluyum. En umutsuz günlerimde, gön-
derdi¤in mektuplarla yaflama sevincimi yeniden kazand›m,
diye karfl›l›k verdim. Onu, gösterdi¤i dostluk ve destek nede-
niyle öven sözler söyledim.
Agnes, kendisini gere¤inden çok övdü¤ümü ileri sürdü.
Agnes’in yüzüne zaman zaman bir üzüntünün yay›l›p
kayboldu¤unu görüyordum. Eve dönerken, onun pek de mut-
lu olmad›¤›n› düflünüyordum.
* * *
89
