Oldukça nefleliydi. Benim dalg›n dalg›n kendisine bakt›-
¤›m› görünce:
– Sen çok düflüncelisin, neyin var? diye sordu.
– Bana hâlâ eskisi kadar güveniyor musun?
– Evet.
– Benden bir fleyler gizledi¤ini san›yorum. Evlenmeye
karar verdi¤ini baflkalar›ndan duydum. Mutlulu¤unla ilgili bir
konuda neden bana aç›lm›yorsun? Senin en yak›n dostu-
num.
Agnes, umars›z bir tav›rla yerinden kalk›p bir köfleye çe-
kilerek a¤lamaya bafllad›.
– Sevgili Agnes, sana bir fley mi yapt›m?
– Bu konuyu kapatmak istiyorum. fiu s›ralar pek iyi de¤i-
lim. Bunlar› daha sonra konufluruz.
– Seni mutsuz görmek beni çok üzüyor. Bir sorunun var-
sa paylaflmak istiyorum.
Agnes, bu konunun kendisini rahats›z etti¤ini söyleyerek
konuyu kapatmaya çal›fl›yordu. Ona, sevdi¤i erke¤i k›skan-
mayaca¤›m›, böyle bir fleyi hak etmedi¤imi söyledim. Bunun
üzerine bana flunlar› söyledi:
– Mutsuz zamanlar›m oldu belki. Ama, bunlar geçmiflte
kald›. Senden gizledi¤im fley de yeni de¤il. Onu aç›klayamam.
Yaln›zca, düflündü¤ümün çok de¤iflik oldu¤unu bilmelisin.
– Bugüne kadar hep kardefl gibi yaflad›k. ‹liflkilerimizin
daha de¤iflik bir boyut kazanmas›n› istiyorum.
92
