– Siz ne derseniz ben onu yapar›m Profesör, dedi.
– Öyleyse, kaçmak için anlaflt›k Ned, dedim. Fakat
baflar›l› olamazsak Kaptan Nemo gerekli önlemleri al›r
ve bir daha kaçamay›z. Belki de bizi cezaland›r›r.
– Evet, ilk giriflimde baflar›l› olmal›y›z. En uygun za-
man gece. Sahile yak›n olursak yüzebiliriz. Çok uzak-
taysak ya da Nautilus su alt›ndaysa geminin sandal›n›
kullanabiliriz. Bütün yapaca¤›m›z, sandal›n içine girip
ba¤lant›lar›n› açmak. Kimsenin dikkatini çekmeyiz. Ben
yiyecek ve donan›mlar› haz›rlad›m. Siz de haz›r olun, f›r-
sat bulur bulmaz harekete geçeriz.
– Söylediklerini yapaca¤›z Ned, dedim.
Ned, bundan sonraki birkaç günü heyecan içinde
geçirdi. Günün büyük bir k›sm›n› oturma odas›nda, Na-
utilus’un bulundu¤u yeri gösteren haritaya bakmakla ge-
çiriyordu. Gemi ne zaman su yüzüne ç›ksa, hemen gü-
verteye f›rl›yor, geminin bulundu¤u yeri kendi gözleriyle
görüyordu.
‹lk günler, geminin rotas› bizi umutland›rm›flt›. Ege
adalar› aras›ndan geçiyorduk. Fakat, kaç›fl için bir f›rsat
do¤mad›. Nautilus suyun yüzeyinden üç yüz metre de-
rinlikte seyrediyordu.
Bir defas›nda, bir deniz alt› volkan›n›n üzerinden
geçtik. Geminin içindeki s›cakl›k, rahats›zl›k verecek ka-
dar artm›flt›. Elimi cama dokundurmamla çekmem bir ol-
du; cam çok s›cakt›.
– Kaptan, gemi eriyecek! diye ba¤›rd›m.
50
