YEN‹ SERÜVEN ARAYIfiI
fiövalyeyle seyisi, oldukça karamsar olarak hayvan-
lar›n›n yan›na döndüler. Tek söz etmeden hayvanlar›na
bindiler ve uzaklaflt›lar. Don Kiflot yine tutkulu düfllerine,
Sanço da valilik özlemlerine dalm›flt›. Böylece, serüven-
den serüvene kofltular. Ünlerini duymayan kalmad›.
Bir gün, günefl batarken bir ormandan ç›kt›klar› an-
da, ovadaki birkaç kifliyle karfl›laflt›lar. Bunlar›n aras›n-
da, k›r bir ata binmifl, soylu bir han›m vard›. Don Kiflot,
Sanço’ya döndü ve:
– Dostum Sanço, hemen flu ya¤›z atl› han›m›n yan›-
na kofl! Aslanl› fiövalye’nin kendisini sayg›yla selâmlad›-
¤›n›, izin verirse elini öpmeye gelece¤ini söyle. Sak›n el-
çilik görevine, flu atasözü da¤arc›¤›ndan bir fley katma,
dedi.
41
