Az sonra Tom, arkadafl›n›n kolunu s›karak:
– Duydun mu? dedi.
– Evet, geliyorlar. Ne yapmal›y›z?
– Bizi görürler mi?
– Onlar kedi gibi karanl›kta da görür Tom.
– Bir fley yapm›yoruz ki. Sessiz durursak bizi görmezler.
Soluk almaktan çekinerek olduklar› yerde kald›lar. Uzak-
tan, anlafl›lmaz konuflmalar duyuyorlard›. Tom:
– fiuraya bak! Nedir bu? diye f›s›ldad›.
– Ne olacak, fleytan atefli! Ah, Tom, ne diye geldik bura-
ya!
Ellerinde teneke fenerle karfl›da birkaç karalt› belirmiflti.
Huck:
– Üstelik üç tane. Dua etmesini bilir misin? dedi.
– Denerim. Ama bize dokunamazlar.
– Bunlar insan, Tom. Biri Muff Potter (Maf Pot›r). Sesin-
den tan›d›m. Bizi görmez. Çünkü ayyafl›n biri.
– Durdular... Yine yürüyorlar. Ben de ötekini tan›d›m
Huck. K›z›lderili Joe (Co)!
– fieytanlara rastlasak daha iyi olurdu belki. Amaçlar› ne?
Adamlar yeni mezar› buldular. Üçüncü kifli, Doktor Robin-
son (Rabins›n)’d›. Muff Potter’la Joe, mezar› kazmaya baflla-
d›lar. Doktor, feneri onlar›n yan›na b›rak›p kendisi bir a¤ac›n
alt›na oturmufltu.
– H›zl› çal›fl›n, ay ç›kmak üzere, diyerek onlar› uyard›.
36
