MEZARLIKTA C‹NAYET
Tom’la Sid, her zamanki gibi o gece de, saat 9.30’da ak-
flam duas›n› okuyup yataklar›na girdiler. Sid hemen uyudu.
Tom, onu uyand›rmamak için sessizce beklemeye bafllad›.
Gergin bir bekleyiflti bu. Saatin t›k›rt›s› daha net duyulmak-
tayd›. Tavan aras›ndan gelen çat›rt›lar, merdivenin basamak-
lar›n›n hafifçe g›c›rdamas› ruhlar›n dolaflmaya bafllad›¤›n›
gösteriyordu. D›flardan c›rc›r böce¤inin tekdüze sesiyle, ara-
da bir köpek havlamalar› geliyordu.
Tom, uyuklamaya bafllam›flt›. Saatin 11’i vurdu¤unu duy-
mad›. Yar› uyur durumdayken iflitti¤i kedi miyavlamas›,
“Pissst! Defol pis hayvan!” diyen ses, tahta parmakl›kta par-
çalanan flifle, Tom’un uykusunu da¤›tt›. Çabucak giyindi; pen-
34
