kald›r›p bak›nca donakald›.
Bütün gözler, papaz›n bakt›¤› yöne çevrildi. Öldükleri sa-
n›lan üç çocuk karfl›lar›ndayd›. Önde Tom, ard›nda Joe’yla
Huck vard›. Çocuklar, bir süre kendi cenaze törenlerini izle-
dikten sonra ortaya ç›km›fllard›.
Polly teyzeyle Harperlar yeniden kavufltuklar› yavrular›n›
kucaklamak için kofltular. Bir yandan da, onlar› sa¤ olarak ge-
ri yollad›¤› için Tanr›’ya flükrediyorlard›. Üzerlerine at›l›p onla-
r› öpücüklere bo¤dular.
Kimsenin ilgilenmedi¤i Huck, bir köflede rahats›z, flaflk›n
duruyor, oradan sessizce kaçmak için uygun ortam kolluyor-
du. D›flar› ç›kmak üzereyken, onu kolundan yakalad› Tom.
Sonra teyzesine dönüp:
– Ama haks›zl›k bu. Huck’›n da yaflad›¤›na sevinen biri ol-
mal›, dedi.
– Tabi, diye yan›tlad› teyzesi. Onu gördü¤üme çok sevin-
dim. Zavall›, öksüz çocuk.
Bu sözler Huckleberry’yi daha çok rahats›z etmiflti.
Papaz, sesi ç›kt›¤› kadar ba¤›rarak, geri dönenler için dua
etmeyi önerdi. Herkes dua etti.
O gün teyzesi, Tom’u s›k s›k sar›l›p öptü. Yine yüksükle
kafas›na vurdu. Bu, kendisini düfl görmedi¤ine inand›rmak
içindi.
Tom’un arkadafllar›na aç›klad›¤› giz buydu: Köye dönüp
kendi cenaze törenine kat›lmak.
69
