146
vurumculu¤un öncülerinden Ed-
vard Munch, Paris’te 1888-1890’da;
James Ensor, Yirmiler Derne¤i’nin
Brüksel’de açt›¤› sergide esinlenme
imkân›n› bulacaklard›. Onun örnek-
lerinden en çok yararlananlar Fran-
sa’da fovist grup, Almanya’da “Die
Brücke” (Köprü) grubu oldu. 1905’te-
ki Sonbahar sergisinde ve onu izle-
yen y›llarda, fovizm ak›m›ndan ön-
ceki fovistler olan Matisse’in, Dera-
in’in, Vlaminck’in ve Hollandal›
Van Dongen’in yapt›¤› tuvaller, An-
versli ustaya görsel bir sayg›n›n
ifadesi olarak kabul edilebilir.
Dresden’de 1907’de Die Brücke gru-
bunu oluflturan sanatç›lardan Kirc-
hner, Schmidt-Rottluff ve Pechste-
in’in sergiledikleri resimlerdeki
h›rç›n çizgilerden ve renk coflkusun-
dan da ayn› izlenim taflar. Hepsi,
Vlaminck’in, Matisse ve Derain ile
birlikte 1901’de aç›lan sergide Vin-
çevre içinde tan›nan, bilinen sana-
t›n›n resim alan›na getirdi¤i dina-
mik ifade gücünü keflfetmesi ve
yapt›¤› kendi portrelerine, modern
resmin babas› gözüyle, kendi aile
resmi duvarda as›l›ym›flças›na bak-
mas› için ölümünün üzerinden 15
y›l geçmesi yetecektir. Daha 1892’de
kardefli Théo’nun dul kar›s› Johan-
na, Amsterdam’da onun yüz kadar
tablosunu ve desenini sergilemiflti.
Émile Bernard, Paris’te 1893’te Le
Barc de Boutteville Galerisi’nde
onun 16 tablo-
sunu sergiledi.
Almanya’da aç›-
lan sergilerde de
baz› eserleri gö-
rüldü. Ancak Pa-
ris’te
1901’de
Bernheim Galeri-
si’nde, 1905’tey-
se Dresden’deki
Arnold Galeri-
si’nde ve Ams-
terdam’daki Ste-
delijk Museum’
da (473 eser) aç›-
lan sergiler, Van
Gogh’un XX. yy sanat› üzerindeki
görkemli etkisini perçinleyen sergi-
ler oldu. Cézanne, 1903’te É. Ber-
nard’›n “Gaugin’lere ve Van Gogh’
lara s›rt›n› dönmesini” dilerken Pi-
casso gibi gençler, Hollandal›n›n et-
kisiyle “biçimin rengini, canl›l›¤›n›”
keflfediyorlard›.
Onun resme getirdi¤i büyük ritim-
den ve renk yo¤unlu¤undan, d›fla-
