kurulan orkestray› çok be¤endi ve
daha sonra k›z kardefli Constanze
ile evlenece¤i ses sanatç›s› Aloysia
Weber’e âfl›k oldu. 1778 Mart so-
nundan Eylül sonuna kadar kald›¤›
ve 3 Temmuzda annesini kaybetti-
¤i Paris’te,
31 no’lu Re Majör Senfo-
ni
(K. 297; Paris)’yi, piyano için
La
Minör Sonat›
(K. 310) ve flüt ve arp
için konçertosunu (K. 299) bestele-
di ama bunlar ona güvenli bir ko-
num sa¤lamad›. Ocak 1779’un ilk
günlerinde Salzburg’a dönmek zo-
runda kald›. Utanarak Collore-
do’nun maiyetindeki eski görevine
döndü. Bu son gezi maddi aç›dan
baflar›l› olmasa da onun insan ve
sanatç› kiflili¤inde çok olgunlaflt›r›-
c› ve zenginlefltirici etkiler b›rak-
m›flt›r.
1779 y›l›nda, keman ve alto için
Konsertan Senfonisi
(K. 364)’ni,
Taç
Giyme Töreni Missas›
(K. 317)’n›;
33
no’lu Si Bemol Senfoni
(K. 319)’yi
ve
Posta Borusu Serenad›
(K.
320)’n›; 1780 y›l›nda
34 no’lu Do
Majör Senfoni
(K. 338)’yi besteledi.
Yaz›n sonunda, yeni seçilen Bavye-
ra prensi ona bir opera ›smarlad›.
29 Ocak 1781’de Colloredo’dan ge-
rekli izni ald› ve ilk defa yaln›z ola-
rak olgunluk ça¤›n›n ilk büyük ope-
ras› I
domeneo, Re de Creta
(Girit
Kral› ‹domeneus)’y› bestelemek
üzere Münih’e gitti.
V‹YANA DÖNEM‹
Bestecinin ba¤›m-
s›zl›¤› parasal so-
runlarla ba¤lant›l›-
d›r ama hiçbir fley
onun zengin ve ve-
rimli üretimini en-
gellemez.
‹mparatoriçe Maria
Theressia 30 Kas›m
1780’de öldü. 1 Oca-
ka do¤ru Colloredo,
Viyana’ya çeflitli tö-
renlere kat›lmaya gitti ve Mozart’›n
da ona kat›lmas›n› emretti. Mozart,
Viyana’ya 16 Mart 1781’de geldi. ‹fl-
verenle memuru aras›nda zaten
çok gergin olan iliflkiler, bu dönem-
de tahrik edici baflka olaylarla iyice
bozuldu. Mozart, sanatsal ç›karlar›-
n›n Viyana’da kalmay› gerektirdi¤i-
ni anlad› ve konuyla ilgili detaylar›
babas›na yazd›¤› 9 May›s tarihli
mektupta flöyle ifade etti: “Baflpis-
21
