93
komik anlay›fl› daha bir incelmiflti.
On ‹kinci Gece
’nin soytar›s› Feste,
de¤iflim içindeki bir seyirci kitlesi-
nin hofluna gitmek üzere yarat›l-
m›flt›r. 1601’de Globe Tiyatrosu si-
yasi bir drama sahne oldu: Essex
Kontu, Kraliçe I. Elizabeth tahttan
indirilen bir kral›n kiflili¤inde kendi-
ni görsün ve ibret als›n diye
II. Ric-
hard
’›n oynamas› için Lord Cham-
berlain’›n toplulu¤una para verdi.
Shakespeare’in oyuncular› bu s›-
navdan zarar görmeden ç›kt›lar. Asi
Essex idam edildi ve Southampton
hapse at›ld›.
1603’te James Stuart tahta geçince
Lord Chamberlain’in toplulu¤u kra-
l›n toplulu¤una dönüfltü. Ancak ve-
ba Londra’y› kas›p kavuruyordu. Ti-
yatrolar kapand›¤›ndan oyuncular
yeniden yollara döküldüler. Ancak,
1604’te Shakespeare hâlâ mülteci
bir Frans›z Protestan›n›n yan›nda
pansiyoner olarak kald›¤› Londra’da
idi. Bu s›rada kaleme ald›¤› komedi-
ler ciddileflti ve a¤›rlaflt›:
Yeter ki
Sonu ‹yi Bitsin
ve
K›sasa K›sas
, terk
edilen veya iftiraya u¤rayan evli ka-
d›n temas›yla
Othello
’yu and›r›yor-
du. Çok geçmeden,
Kral Lear
’›n bü-
yüsü bozulmufl çorak topraklar› gel-
di. Shakespeare, mutlakiyetçi ve ba-
t›l itikatl›, ama sanatç›lar›n dostu I.
James için
Macbeth
’i yazd›. Namus-
lu Banquo, bu oyunda Stuartlar›n
atas› olarak sunulmufltu. Son Yu-
nan Roma trajedileri (Antonius ile
Kleopatra, Cori-
olanus ve
Atinal›
Timon
), siyasî bir
karamsarl›k
ve
trajik bir bireysel
yaln›zl›k yans›t›-
yordu. Shakespea-
re, annesinin öl-
dü¤ü 1608 y›l›nda
Coriolanus’un an-
nesi olan Volum-
nia karakterini ya-
ratt›.
Kral›n toplulu¤u,
1609’da kumpan-
yas› terk edilmifl bir manast›ra yer-
leflen kapal› Blackfriars Tiyatro-
su’nu sat›n ald›. Shakespeare, te-
melli Stratford’a yerleflti. Bundan
böyle, her iki tiyatro için de yaza-
cakt›. Blackfriars yapay olarak ay-
d›nlat›lan kapal› bir tiyatroydu. Bu-
rada k›fl›n da oyun sergilenebiliyor-
du. Bu yeni tiyatro mekân› Shakes-
peare’in son alt› oyunun üslubunun
de¤iflmesinde kuflkusuz etkili oldu.
