99
        
        
          türlü diplomatik meseleler görüflülecek,
        
        
          bu baflkentte memleketin iç ve d›fl poli-
        
        
          tikas› idare edilecektir. Bu baflkentte,
        
        
          milletin sinesinden do¤an hükûmet çal›-
        
        
          flacakt›r.” demifltir. 23 Nisan 1920’den
        
        
          beri yeni Türk devletinin merkezi Anka-
        
        
          ra olmakla beraber, bu meselenin huku-
        
        
          kî yönden de halledilmesi gerekiyordu.
        
        
          Ankara’n›n yeni Türk devletinin bafl-
        
        
          kenti olmas›yla ilgili kanun teklifi, 9
        
        
          Ekim 1923’te TBMM Baflkanl›¤›’na su-
        
        
          nuldu. Teklif, ‹smet Pafla’n›n kendi el
        
        
          yaz›s›yla yaz›ld› ve alt›nda, baflta Malat-
        
        
          ya Milletvekili ‹smet Pafla olmak üzere
        
        
          on dört arkadafl›n›n imzalar›n›n yer ald›-
        
        
          ¤› kanunun gerekçesinde Ankara’n›n
        
        
          devlet merkezi kalmas› flöyle belirtili-
        
        
          yordu: “Bir devletin merkezini tespit et-
        
        
          mek için akla gelebilecek düflünceler,
        
        
          yeni Türkiye’nin idare merkezinin Ana-
        
        
          dolu’da seçilmesini gerektirir. Lozan
        
        
          Antlaflmas› ile Bo¤azlar için kabul edil-
        
        
          mifl olan hükümler, vatan müdafaas›
        
        
          için stratejik zaruretler, memleketin ser-
        
        
          vet kaynaklar›n›n iflletilmesi ve geliflti-
        
        
          rilmesini daha kolay sa¤lamak lüzumu,
        
        
          bu düflüncelerin bafl›nda gelir.” Uzun
        
        
          tart›flmalardan sonra 13 Ekim 1923’te
        
        
          Anayasa’ya konan “Türkiye Devleti’nin
        
        
          idare merkezi Ankara flehridir” ek mad-
        
        
          desiyle, devlet merkezinin neresi olaca-
        
        
          ¤› yolundaki tart›flmalara son verildi.
        
        
          
            Antakya
          
        
        
          23 Temmuz 1939’da Türkiye Cumhuri-
        
        
          yeti topraklar›na kat›lan, Do¤u Akdeniz
        
        
          Bölümü’ndeki Hatay ilinin merkezi
        
        
          olan tarihî kent. M.Ö. 4.yüzy›la dayanan
        
        
          tarihî bir geçmifle sahip olup s›ras›yla
        
        
          Hitit, M›s›r, Yunan, Roma, Arap ve
        
        
          Türk egemenli¤inde kalan kent, Yavuz
        
        
          Sultan Selim’in M›s›r Seferi (1516) s›ra-
        
        
          s›nda Osmanl› topraklar›na kat›ld›. Önce
        
        
          Trablusflam Beylerbeyli¤i’ne ve daha
        
        
          sonra 20.yüzy›l bafllar›nda Halep eyale-
        
        
          tine ba¤l› ilçe oldu. Bir ara “Dârüssugr”
        
        
          (küçük yer) ad›n› ald›. I.Dünya Savafl›
        
        
          sonunda 1918 sonbahar›nda ‹ngilizler
        
        
          taraf›ndan iflgal edildi, da sonra Frans›z
        
        
          idaresine geçti. 21 Ekim 1921 Ankara
        
        
          Antlaflmas› ile Fransa, ‹skenderun san-
        
        
          ca¤› denilen bölgeye idarî muhtariyet
        
        
          vermeyi kabul etti. Ocak 1937’de Paris
        
        
          ve Ankara’da yap›lan görüflmelerden
        
        
          
            Antakya
          
        
        
          
            Halep Vilâyeti (Librairie de Péra Arflivi)
          
        
        
          
            20. yüzy›l bafllar›nda Antakya’dan bir görünüm (kartpostal).