116
• can› burnuna gelmek:
Dayanamayacak kadar bunalmak.
Art›k can› burnuna gelmiflti, ilk f›rsatta bir tatile ç›kma-
l›yd›.
• can› burnunda olmak:
Çok yorgun ve bezgin olmak.
Bir hafta u¤raflm›flt›, can› burnundayd›.
• Can› cehenneme!
Ne kadar kötü bir duruma düflerse düflsün, umurumda
de¤il, anlam›nda söylenir.
O art›k beni ilgilendirmiyor. Can› cehenneme!
• can› çekmek:
Bir fleyi istemek, arzulamak.
Can› çikolatal› pasta çekiyordu.
• can› ç›kmak:
1.
Ölmek.
Adam›n neredeyse can› ç›kacakt›.
2.
Çal›flmaktan çok yorulmak.
Saatlerdir kazma sallamaktan can› ç›km›flt›.
• can› gönülden:
‹çten gelerek, çok isteyerek.
Bu toplant›ya can› gönülden kat›ld›m.
• Can› isterse.
‹stemezse, bundan kendisi zarar görür, anlam›nda söy-
lenir.
Oyunumuza kat›lmayacakm›fl. Can› isterse.
• can›na de¤mek:
Kendi yarar› için yap›lan ifllerden çok hofllanmak.
Seni de¤il beni seçtiler. Oh can›ma de¤sin!
• can›na k›ymak:
Ac›madan öldürmek.
Zavall› adam›n can›na k›ym›fllar.
Deyimler/112-132 21/07/2010 21:03 Page 116
