tüketilen yuvarlak ve yass›ca tanesi.
merdane
a. Ar.
1.
Çeflitli ifllerde kullan›lan
silindir biçiminde bir araç.
2.
Oklava.
merdiven
a. Far.
Bir yere ç›kmaya ya da bir
yerden inmeye yarayan basamaklar dizi-
si.
merhaba
ünl. (me’rhaba) Ar.
Bir selamlama
sözü.
merhabalaflmak
(nsz., -le)
Birini ”merha-
ba” diyerek selamlamak.
merhale
a. Ar.
Basamak, aflama, evre.
merhamet
a. Ar
. Ac›ma.
merhem
a. Ar.
1.
‹çinde birçok etkili madde
bulunan ve deriye sürülerek kullan›lan
yumuflak k›vaml› ilaç.
2.
mec.
Çare, çö-
züm.
merhem olmak
bir derdi gider-
mek.
merhum
ön a. (merhu:m) Ar.
Rahmetli.
meridyen
a. Fr. gökb.
Ekvatoru dik olarak
kesti¤i ve kutup noktalar›ndan geçerek
dünyay› çevreledi¤i varsay›lan daire.
Merih
öz. a. Ar. gökb.
Günefl sisteminin,
Günefl’e uzakl›k bak›m›ndan dördüncü
s›rada yer alan gezegen, Mars.
merinos
a. (meri’nos) Fr.
1.
hayb.
‹nce, be-
yaz ve bol tüylü yapa¤›s›ndan yararlan›-
lan bir koyun cinsi.
2.
Bu koyundan el-
de edilen yün.
merkep, -bi
a. Ar.
Eflek.
merkez
a. Ar.
1.
mat.
Bir dairenin çevresin-
deki ve bir kürenin yüzeyindeki bütün
noktalardan eflit uzakl›kta olan iç nokta.
2.
mat.
Çokgenlerde köflegenlerin ya da
kapal› bir e¤rinin kesiflme noktas›.
3.
Bir
ülkenin, bir bölgenin, bir kuruluflun yö-
netim yeri:
fiirketimizin merkezi ‹stan-
bul’dad›r.
4.
Bir etkinli¤in yo¤un oldu¤u
kent:
Antalya, bir turizm merkezidir.
5.
Bir iflin ö¤renildi¤i yer:
halk e¤itim mer-
kezi
.
6.
Bir etkinli¤in yürütüldü¤ü kuru-
lufl, yap›:
kültür merkezi.
merkez aç›
a. mat.
Bir çember üzerindeki
iki nokta ile merkezi birlefltiren iki do¤ru
parças›n›n oluflturdu¤u aç›.
merkezcil
ön a. fiz.
Merkeze yönelmifl.
merkezî
ön a. (merkezi:) Ar.
Merkezde olan,
merkezi oluflturan.
merkeziyetçi
a.
Merkeziyetçilik yanl›s›,
merkeziyetçili¤e uygun (yönetim).
merkeziyetçilik, -¤i
a.
Otoritenin bir mer-
kezde toplanmas›n› savunan görüfl.
merkezî yönetim
a.
Kararlar›n merkezî bir
otorite taraf›ndan al›nd›¤›, taflran›n yet-
kilerinin s›n›rland›r›ld›¤› yönetim biçimi.
merkezkaç
ön a. fiz.
Merkezden uzaklaflan.
merkezkaç kuvvet
a. fiz.
Bir merkez çevre-
sinde dönen bir cismi merkezden uzak-
laflt›ran kuvvet.
Merkür
öz a. Fr. gökb.
Günefl sisteminin
Günefl’e en yak›n olan gezegeni, Utarit.
mermer
a. Ar. yerb.
Beyaz ya da türlü renk-
lerde ve damarl› da olabilen billurlaflm›fl
kireç tafl›.
mermi
a. Ar.
Ateflli silahlarla at›lan delici
madde.
merserize
a. Fr.
Kimyasal bir yöntemle par-
lakl›k verilmifl pamuk ipli¤i.
mersin
a. Yun. bitb.
Mersingillerden, Gü-
ney ve Bat› Anadolu da¤lar›nda yetiflen,
kokusu kuvvetli beyaz çiçekler açan, no-
hut büyüklü¤ünde meyveleri olan, yaz
k›fl yeflil kalan bir a¤aç.
mersin bal›¤›
a. hayb.
Mersin bal›¤›giller-
den, ›l›k denizlerde ve tatl› sularda yafla-
yan, yumurtalar›ndan havyar elde edilen
bir bal›k.
mersiye
a. Ar. ed.
A¤›t.
mert, -di
ön a. Far.
1.
Yi¤it, kahraman.
2
.
Sözünün eri, sözüne güvenilir.
mertebe
a. Ar.
1.
Aflama, derece, rütbe.
2.
Evre.
mertlik, -¤i
a.
Yi¤itlik, dürüstlük.
mesafe
a.
1.
Ara, uzakl›k.
2.
mec.
Kifliler
aras›ndaki so¤ukluk, resmiyet.
mesai
ç. a. (mesa:i:) Ar.
Çal›flma, emek.
mesai yapmak (mesaiye kalmak
) ya-
sal çal›flma saatleri d›fl›nda ek bir ücret
karfl›l›¤›nda çal›flmay› sürdürmek.
mesaj
a. Fr.
1.
Bir devlet büyü¤ü ya da top-
lumda önem kazanm›fl bir kimsenin bir
merdane
mesaj
436
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 436
