kilerin duyabilece¤i biçimde konuflmak.
m›r›lt›
a.
M›r›ldan›rken ç›kan ses.
m›r›n k›r›n
a.
Bir iste¤i kabul etmeme, naz-
lanma.
m›r›n k›r›n etmek
istenilen bir
fleyi yapmamak için birtak›m nedenler
ileri sürmek, nazlanmak.
m›s›r
a. Ar. bitb.
1.
Bu¤daygillerden, kal›n
gövdeli, büyük yaprakl› ve iri koçanlar›
olan bir kültür bitkisi.
2
. Bu bitkinin, ko-
çan üzerindeki s›k dizilmifl taneleri.
m›s›r özü ya¤›
a.
M›s›r tanelerinden elde
edilen s›v› ya¤.
m›sra, -›
a. (m›sra:) Ar.
Dize.
m›fl›l m›fl›l
be.
Rahat, sessiz ve derin soluk
alarak:
m›fl›l m›fl›l uyumak.
m›ym›nt›
ön a.
‹nsan›n sabr›n› tüketecek
denli yavafl ifl gören.
m›z›ka
a. (m›z›’ka) ‹t.
1.
Bando.
2.
Armoni-
ka.
m›z›kç›
a.
ve
ön a.
Çeflitli nedenlerle oyunu
bozan, yenilgiyi kabul etmeyen, kolayca
dar›lan (kifli); oyunbozan.
m›z›klanmak
(nsz.)
Çeflitli nedenlerle oyu-
nu bozmak, yenilgiyi kabul etmemek;
oyunbozanl›k etmek.
m›zm›z
ön a.
1.
Hiçbir fleyden memnun ol-
mayan, her fleyde kusur bulan.
2.
Çev-
resindekileri rahats›z edecek kadar tem-
bel olan.
m›zm›zlanmak
(nsz.)
M›zm›zca davranma-
ya bafllamak, m›zm›zl›k etmek.
m›zrak, -¤›
a. Ar.
Ucu sivri demirden, uzun
sapl› bir silah.
m›zrap, -b›
a. Ar.
Baz› telli çalg›lar›n telleri-
ne vurup ses ç›karmaya yarayan alet,
çalg›ç, pena.
mi
a. ‹t. müz.
1.
Gam (II) dizisinde “re” ile
“fa” aras›ndaki ses.
2.
Bu sesi gösteren
nota iflareti.
miço
a.
(
mi’ço) ‹t.
Gemilerde çal›flan, yafl›
küçük tayfa yama¤›.
mide
a. (mi:de) Ar.
1.
anat.
Sindirim siste-
minin yemek borusuyla onikiparmak
ba¤›rsa¤› aras›nda kalan ve besinlerin
sindirilmeye haz›r duruma getirildi¤i bö-
lüm.
2.
Kar›n.
midesiz
ön a. mec.
1.
Yenmeyecek fleyleri
bile yiyen.
2.
Hiçbir fleyden tiksinme-
yen.
midilli
a. (midi’lli) Yun. hayb.
Küçük boylu
ad soylar›n›n ortak ad›.
midye
a. (mi’dye) Yun. hayb.
Yass› solun-
gaçl› yumuflakçalardan, denizlerin kaya-
l›k yerlerinde kümeler durumunda yafla-
yan, kabuklu ve eti yenen bir hayvan.
migren
a. Fr. t›p
Her zaman bafl›n bir yan›n-
da, de¤iflik fliddette zonklamal› bafl a¤r›-
s› nöbetleriyle yinelenen bir hastal›k.
mi¤fer
a. Ar.
Savaflta darbelere karfl› korun-
mak için giyilen metal bafll›k, tolga.
mihenk tafl›
a. Ar.
Alt›n, gümüfl vb. maden-
lerin ayar›n› anlamak için sürtüldükleri
bir tür siyah akik.
mihrace
a. (mihra:ce) Far.
Hindistan’da ra-
cadan daha büyük prenslere verilen un-
van.
mihrak
a. Ar.
Odak.
mihrap, -b›
a. Ar.
Cami, mescit gibi yerler-
de Kâbe yönünü gösteren ve yaln›zca
imam›n namaz k›ld›¤› oyuk yer.
mika
a. (k kal›n okunur) Fr. minb.
Püskürük
ve baflkalafl›m kayalar› içinde bulunan
ve yapraklar durumunda ayr›labilen par-
lak bir mineral.
mikado
a. (mika’do) Jap.
Japon imparator-
lar›na verilen unvan.
mikrodalga
a. Fr. fiz.
Dalga uzunlu¤u 1 m
ile 1 mm aras›nda de¤iflen elektroman-
yetik dalga.
mikrodalga f›r›n›
a.
G›dalar› piflirmek ya da
›s›tmak için yüksek frekansl› elektro-
manyetik dalgalardan yararlanarak ya-
p›lm›fl f›r›n.
mikrofon
a. Fr. Yun.
Elektrik ak›m› etkisiyle
sesi uzakta bulunan al›c›ya ulaflt›ran ay-
g›t.
mikroorganizma
a. Fr.
Ancak mikroskopla
görülebilen organizma.
mikrop, -bu
a. Fr.
1
. Hastal›klara, çürüme-
ye, mayalanmaya neden olan ve ancak
m›r›lt›
mikrop
440
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 440
