olay, bir durum nedeniyle düflüncelerini
iletti¤i duyuru.
2.
‹leti.
mesane
a. (mesa:ne) Ar. anat.
‹drar torba-
s›.
mescit, -di
a. Ar.
‹çinde namaz k›l›nan kü-
çük ve minaresiz cami.
mesela
be. (me’sela:) Ar.
Örne¤in, söz ge-
lifli, söz gelimi.
mesele
a. Ar.
Sorun.
Mesih
öz. a. Ar.
‹sa Peygamber için kullan›-
lan adlardan biri.
mesire
a. (mesi:re) Ar.
Gezinti yeri.
mesken
a. Ar.
Konut.
meslek, -¤i
a. Ar.
Kiflinin geçimini sa¤la-
mak için yapt›¤› ifl.
meslektafl
a. Ar.+T.
Ayn› meslekten olan ki-
fli ya da kifliler.
mesnevi
a. (mesnevi:) Ar. ed.
Bir divan
edebiyat› naz›m biçimi.
mest
(I) ön a. Far.
Kendinden geçmifl, sar-
hofl.
mest olmak
kendinden geçmek,
sarhofl olmak.
mest
(II) a. Ar.
Üzerine ayakkab› giyilen, yu-
muflak deriden yap›lm›fl, k›sa konçlu bir
tür ayakkab›.
mesul, -lü
ön a. Ar. esk.
Sorumlu
. mesul
olmak
sorumlu olmak.
mesuliyet
a (mes’u:liyet) Ar. esk.
Sorumlu-
luk.
mesut, -du
ön a. (mes’u:t)
Mutlu, ongun,
bahtiyar.
mesut olmak
mutlu olmak,
onmak.
meflakkat, -ti
a. (k kal›n okunur) Ar.
Güç-
lük, s›k›nt›, zorluk.
meflale
a. Ar.
Ayd›nlatmaya yarayan, ucun-
da alev ç›karan yan›c› bir madde bulu-
nan de¤nek.
mefle
a. Far.
1.
bitb.
Kay›ngillerden, birçok
türü aras›nda yaz k›fl yapraklar›n› dök-
meyenleri de bulunan bir orman a¤ac›.
2.
ön a.
Bu a¤ac›n kerestesinden yap›l-
m›fl olan:
mefle dolap.
meflgale
a. (g kal›n okunur) Ar.
‹fl güç, u¤-
rafl›.
meflgul, -lü
ön a. (meflgu:l) Ar.
1.
Bir iflle
u¤raflmakta olan:
fiu an meflgulüm,
sonra yapar›z.
2.
Baflkalar› taraf›ndan
kullan›lmakta olan yer ya da fley:
Bugün
telefonun sürekli meflguldü.
meflgul et-
mek 1)
zaman›n› almak:
Beni meflgul et-
meyin.
2)
u¤raflt›rmak, oyalamak: Bu ifl
beni günlerce meflgul etti.
meflgul ol-
mak 1)
zaman›n› vermek:
Sizinle biraz
sonra meflgul olaca¤›m.
2)
u¤raflmak,
oyalanmak:
Günlerdir senin iflinle mefl-
gul oluyor.
meflguliyet
a. (meflgu:liyet) Ar.
1.
Meflgul
olma durumu.
2.
U¤rafl.
meflhur
ön a. (meflhu:r) Ar.
Ünlü, tan›nm›fl.
meflhur olmak
ün kazanmak, tan›nmak.
meflin
a. Far.
1.
Kabaklanm›fl koyun derisi.
2.
ön a.
Bu deriden yap›lm›fl olan:
me-
flin yelek.
meflin gibi
(insan derisi için)
esmerleflmifl, sertleflmifl.
meflru, -u
ön a. (meflru:) Ar.
Yasan›n, dinin
ve kamu vicdan›n›n do¤ru buldu¤u:
meflru evlilik.
meflrubat
ç. a. (meflru:ba:t) Ar.
Alkolsüz ve
so¤uk içecekler.
meflrulaflmak
(-i)
Kabul edilir, onaylan›r ol-
mak.
meflru müdafaa
a.
Kiflinin kendisine ya da
mallar›na yönelen haks›z bir sald›r›dan
do¤acak zarar› önlemek için baflvurmak
zorunda kald›¤› eylem.
meflrutiyet
a. (meflru:tiyet) Ar.
Hükümdar›n
meclise ve di¤er anayasal kurumlara
baz› yetkilerini devretti¤i yönetim biçi-
mi.
met, -ddi
a. Ar. co¤.
Kabarma.
meta, -› a
.
(meta:) Ar.
1.
Ürün, ticaret ma-
l›.
2.
Elde olan varl›k, sermaye.
metabolizma
a. Fr. dirb.
Canl› organizmada
enerjiyi, hareketi sa¤lamak için oluflan,
biyolojik ve kimyasal de¤iflimlerin tü-
mü.
metafizik, -¤i
a.
ve
ön a.
Do¤a ötesi, fizik
ötesi.
metal, -li
a. Fr. kim.
Is› ve elektri¤i iyi ilet-
me, kendisine özgü parlakl›¤›, biçim de-
mesane
metal
437
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 437
