mehil
a. Ar. esk.
Bir iflin tamamlanmas› için
verilen ek süre.
Mehmetçik, -¤i
öz. a.
Kendisine duyulan
sevgiyi belirtmek üzere Türk askerine
verilen ad.
mehtap, -b›
a. Far
.
Ay ›fl›¤›.
mehter tak›m›
a. tar.
Osmanl›larda askerî
müzik tak›m›.
mekân
a. Ar.
1.
Yer.
2.
Ev, yurt.
mekanik, -¤i
a. (k kal›n okunur) Fr.
1.
Kuv-
vetleri ve hareketleri inceleyen fizik dal›.
2.
ön a.
Mekanik bilimiyle ve bu bilimin
inceledi¤i alanla ilgili.
mekanize
ön a.(k kal›n okunur) Fr. ask.
Te-
kerlekli ve z›rhl› savafl araçlar›yla dona-
t›lm›fl (birlik).
mekanizma
a. (k kal›n okunur)
(
meka-
ni’zma) ‹t.
Düzenek.
mekik, -¤i
a. Far.
Dokuma tezgâhlar›nda ip-
li¤i geçirmeye yarayan masural› araç.
mektep, -bi
a. Ar. esk.
Okul.
mektup, -bu
a. Ar.
Bir haber vermek, bir
fley sormak ya da istemek için birine ço-
¤unlukla posta arac›l›yla gönderilen zar-
fa konulmufl yaz›l› k⤛t.
mektup atmak
mektubu postalamak.
mektuplaflmak
(nsz., -le)
Karfl›l›kl› olarak
mektup yaz›p göndermek.
melaike
a. (mela:ike) Ar.
Melekler.
melankoli
a. Fr.
Kara sevda.
melek, -¤i
a.
Tanr› ile insan aras›nda arac›-
l›k yapt›¤›na inan›lan tinsel varl›k.
melek
gibi
iyi huylu, güzel.
melemek
(nsz.)
(koyun ya da keçi) Ba¤›r-
mak.
melez
ön a. Ar.
1.
De¤iflik türlerden üremifl
(hayvan, bitki), k›rma.
2.
Farkl› ›rklardan
olan ana ve babadan do¤mufl (kifli).
melodi
a. Fr.
Ezgi.
melodram
a. Fr.
Ac›kl› olaylar›n pefl pefle
geldi¤i, beklenmedik geliflmelerle olay-
lar›n ak›fl›nda sapmalar›n oldu¤u bir
oyun türü ya da ayn› özelliklere sahip
film.
melon
a. Fr.
Yuvarlak ve bombeli bir tür
flapka.
meltem
a.
Yaz›n karadan denize do¤ru esen
hafif bir mevsim rüzgâr›.
memba, -›
(memba:) Ar.
Kaynak, p›nar.
meme
a.
1.
Memelilerin diflilerinde, gö¤üs-
te ya da kar›nda yer alan, say› ve biçimi
türe göre de¤ifliklik gösteren, do¤um-
dan sonra süt salg›layarak yavrular›n
beslenmesini sa¤layan organ.
2.
Vücu-
dun herhangi bir yerinde oluflmufl kü-
çük ç›k›nt›:
basur memesi.
3.
Baz› ayg›t-
lar›n meme bafl›na benzeyen parças› ya
da bölümü.
memeliler
ç. a. hayb.
Do¤urarak ço¤alan,
vücutlar› genellikle tüylerle örtülü, me-
meleri olan, iki akci¤erli, s›cakkanl›
omurgal› hayvanlar s›n›f›.
memiflhane
a. (mamiflha:ne) Ar.+
Far.
hlk.
Tuvalet, ayakyolu, hela.
memleket
a. Ar.
1.
Ülke.
2.
Bir kimsenin
do¤up büyüdü¤ü yer, yurt.
memnun
ön a. (memnu:n) Ar.
Herhangi bir
olaydan ya da durumdan sevinç duyan.
memnun etmek
(bir kimseyi) sevindir-
mek.
memnun olmak
sevinmek, sevinç
duymak:
Tan›flt›¤›ma memnun oldum.
memur
a. (me:mu:r) Ar.
Devlet hizmetinde
ayl›kla çal›flan görevli.
memuriyet
a. (me:mu:riyet) Ar.
1.
Memur-
luk.
2
. Görev, ifl.
memurluk, -¤u
a.
Memur olma durumu,
memuriyet.
mendebur
a.
ve
ön a. Far.
Pis, i¤renç, süne-
pe.
mendelevyum
a. Fr. kim.
Yapay olarak elde
edilen ve atom numaras› 101, atom küt-
lesi 258 olan bir element (simgesi: Mn).
menderes
a. (me’nderes) Yun. co¤.
Yatak
e¤imi çok az olan akarsular›n s›k s›k dir-
sekler yaparak akma biçimi.
mendil
a. Ar.
Burun, ter silmek ya da el yüz
kurulamak amac›yla kullan›lan kare biçi-
mindeki dokuma; yumuflak, ince k⤛t.
mendirek, -¤i
a. (me’ndirek) Yun.
Dalgak›-
ranla yap›lm›fl liman.
mehil
mendirek
434
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 434
