Kahvalt› bitti¤i s›rada kap› vuruldu. Huck, saklanmak için
yerinden kalkt›.
Welshman baba kap›y› aç›nca, içeri birkaç erkek ve kad›n
girdi. Bayan Douglas da aralar›ndayd›. Köylüler ak›n ak›n te-
peye t›rman›yordu. Haber hemen yay›lm›flt›.
Welshman baba, Bayan Douglas’a olay› anlatt›. Kad›n,
duydu¤u minneti dile getirecek sözcük bulam›yordu. Yafl-
l› adam;
— Baflka birine teflekkür etmelisiniz han›mefendi! Ama ad›-
n›n aç›klanmas›n› istemiyor. O haber vermeseydi size yard›m
edemezdik, dedi.
— Yatakta kitap okurken uyuyakalm›fl›m. Neden beni uyan-
d›rmad›n›z, diye sordu Bayan Douglas.
— Sizi bofluna korkutman›n bir anlam› yoktu. Adamlar›m,
sabaha dek evinizi beklediler.
O gün, kilisede herkes bu olay› konufltu. Ayinden sonra Ba-
yan Thatcher, Bayan Harper’e sordu.
— Becky hâlâ uyuyor mu? Demek dün çok yoruldu.
— Becky mi?
— Dün gece sizde kalacakt›.
— Bize gelmedi!
Bayan Thatcher’in yüzü bembeyaz kesildi. O s›rada yanla-
r›ndan geçen Polly teyze;
— Günayd›n han›mlar. Benim Tom ortalarda görünmüyor.
Gece sizlerden birinde kald› san›r›m, dedi.
Bayan Thatcher’in rengi biraz daha sarard›. Çok bitkin gö-
rünüyordu. Bafl›n› ¡Hay›r.™ anlam›nda sallad›. Bayan Harper de
79
