— Sid bir fley çald›¤› zaman ona neden hiç vurmuyorsun
Polly teyze?
— O, senin gibi her an yaramazl›k peflinde de¤il.
Polly teyze mutfa¤a gidince, dokunulmazl›¤› varm›fl gibi
fleker kavanozuna uzanan Sid, aksilik bu ya kavanozu birden
elinden düflürüp k›rd›.
Teyzesi odaya girince, her zamanki al›flkanl›kla Tom’a fla-
mar› indirmek üzere elini kald›rd›. Tom;
— fieker kavanozunu Sid k›rd›! Neden bana vuruyorsun, di-
ye ba¤›rd›.
Polly teyze, flaflk›nl›kla bir an duralad›. Üzülmüfltü. Sonra
kendini toparlad›.
— Bu daya¤›, flimdiye dek cezas›z kalm›fl yaramazl›klar›na
saymal›, dedi.
Haks›zl›k etti¤ini biliyordu. Birkaç sözle Tom’un gönlünü al-
mas› gerekti¤ini düflündü. Ancak böyle yaparsa kurmaya ça-
l›flt›¤› disiplinin bofla gidece¤inden korkuyordu.
Bir köfleye çekilip somurtan Tom, teyzesinin kayg›-
l› ve sevecen bak›fllar›ndan ne kadar üzgün oldu¤unu anl›yor-
du. Ölümcül bir hastal›¤a tutuldu¤unu, teyzesinin ondan, ken-
disini ba¤›fllad›¤›n› söyleyen bir tek sözcük duyabilmek için
üzerine e¤ildi¤ini, ama yüzünü öteye dönüp hiçbir fley söyle-
meden ölece¤ini düfllüyordu yafll› gözlerle. Nehirde bo¤ulsa,
onu sudan ç›kar›p getirseler teyzesi üzülür müydü acaba?
Tom için pazartesiler çok sevimsizdi. Tatilden sonra okula
dönmek ona zor geliyordu. O sabah, yatt›¤› yerde düflündü.
Hasta olsa, okula gitmeyebilirdi. Bir diflinin salland›¤› akl›na
9
